Lekker eten, onze eerste luiaard, varen door mangroven, relaxen in een hangmat, wandelen langs de kust en door de jungle, bezoekjes aan de wc, bijkomen en ritme vinden. Onze eerste weken zitten erop! Om die te hebben doorgebracht aan de spectaculaire kustlijn was geen verkeerde keus!
We pakken de bus terug naar de hoofdstad San Jose. Een stad die niet de moeite waard is, lezen we overal. Maar we hebben de tijd, dus plannen we een stedentrip!
Met de bus arriveren we in het drukke centrum. Even wennen aan al het verkeer en het geluid dat daarbij hoort. De busrit van ongeveer 4 uurtjes heeft ons slaperig gemaakt dus na een smakelijke pizza kruipen we snel ons bed in.
Dag 1 van de stedentrip: Koen ziek. Dag 2 van de stedentrip: ik ziek. Kortom, stedentrip: mislukt!
We waren eindelijk weer opgeknapt, besloten onze darmen weer moeilijk te gaan doen.
Iets verkeerd gegeten? Wat dan? Het valt niet te achterhalen. We doen het er maar mee.
Onze darmen vonden de rust terug en wijzelf het vertrouwen om verder te reizen, want ons hutje op de hei was al geboekt!
De eigenaar pikt ons op, wacht op ons terwijl wij boodschappen doen en brengt ons via een spannende weg de bergen in. Wanneer hij de poort opent en we ons hutje zien wanen we ons in een soort van Oostenrijk.
Een glooiend heuvellandschap met koeien ligt voor ons. De palmbomen hebben plaats gemaakt voor coniferen en naaldbomen. Alleen de bamboe verraad dat we niet in Oostenrijk zijn!
Het verblijf is erg afgelegen dus geen restaurant of winkel in de buurt. Heerlijk, want wij vermaken ons wel. We lezen wat, wandelen een stukje en nemen de tijd om te koken. Zodra de zon onder gaat koelt het af en trekken we voor de eerste keer onze lange broek en fleecevestje aan. Stiekem best lekker na die warme weken aan de kust. Onder dikke dekens vallen we in slaap en worden in de ochtend wakker met uitzicht op laaghangende bewolking terwijl een frisse wind voorbij waait. Dat is dus ook Costa Rica!
Omdat we alle tijd hebben, nemen we ook alle tijd. Dat houdt in dat we sommige dagen niks gepland hebben, en dat is nieuw. En wennen. Want wanneer heb je nou niks te doen? Maar dan ook ECHT niks te doen? Wanneer heb je geen agenda? Wanneer verwacht niemand iets van je? Wanneer maakt het niet uit hoe laat het is? Wanneer heb je je voor het laatst verveeld, omdat je echt niets hoefde?
Er is altijd wel wat: een afspraak, het huishouden, je werk, de wasmachine die klaar is, tijd voor het journaal, je wekker die gaat, mailtjes en appjes die binnen komen. Noem het maar op.. Er is weinig ruimte om je te vervelen.
Wij hebben die ruimte nu wel en dat is een bijzondere ervaring. Letterlijk stilzitten zonder iets te doen, voor je uit kijken en de omgeving in je opnemen. Ik ben graag bezig, dus toegeven aan verveling is best lastig. Maar het is een mooie uitdaging om m’n telefoon, iPad of e-reader links te laten liggen en rust te vinden in het niks doen.
De dagen in ‘Oostenrijk’ vlogen, ondanks het bijna niets doen, voorbij. Tijd voor bezoek! Want toen wij tegen de meeste mensen ‘tot ooit’ zeiden, zeiden we tegen Selina ‘tot snel!’
Om een kort verhaal nog korter te maken: we hebben 1 jaar samen gewerkt en vanaf moment 1 voelde ze al niet als collega. Samen lachen, gieren, brullen, huilen en al snel schoof ze aan wanneer Koen weer eens lekker had gekookt. Kortom, vriendschap op het eerste gezicht!
Tijd om met z’n drieën op rak te gaan! We ontmoeten elkaar bij het kantoor van de autoverhuur. Blij om elkaar te zien! Terwijl het voelt als de dag van gisteren dat we samen in Tilburg zaten te lunchen.
Voordat we het binnenland in gaan drinken we ergens een kop koffie en kletsen we bij. Voor Selina is het haar eerste solo-reis buiten Europa. De grootste spanning is gezakt, ze heeft er zin in! Koen en ik herkennen de spanning en kunnen alleen maar respect hebben voor de stap die ze heeft gezet! Alleen op reis gaan, dat is niet niks!
Alsof we al weken met elkaar op reis zijn trotseren we de verschrikkelijke wegen van Costa Rica.
Van een prima hoofdweg tot een bochtige asfaltweg die grotendeels bestaat uit diepe kuilen. Van steile, onverharde wegen met los grind tot dieren die voor je neus oversteken. Opletten geblazen! Met andere woorden: we zijn blij met onze 4×4!
Monteverde, ‘de groene berg’, is onze eerste bestemming. We hebben een heerlijke Airbnb gescoord met een tof uitzicht en met aan het einde van de dag een prachtige zonsondergang!
We slaan een volle kar boodschappen in en kokkerellen heel wat af. Volgens Selina en Koen smaakt de Costa Ricaanse pils ook prima!
Alleen maar biertjes drinken, koffie leuten en lekkers eten is natuurlijk niet handig. Er moet ook bewogen worden! We bezoeken een colibri-tuin en maken een mooie hike door de jungle van Santa Elena. De wekker gaat vroeg dus weer staan we op tijd bij de ingang van het park om een ticket te kopen.
Dat is iets wat ons wel een beetje tegenstaat in Costa Rica: werkelijk voor alles moeten we entree betalen. En dan gaat het niet om een paar euro, nee meestal gaat het om 15 tot 20 euro. Al ga je ergens een uurtje wandelen, betalen!
Maargoed, we zijn maar één keer in Costa Rica, dus we zoeken goed uit wat de moeite waard is en nemen het er dan van.
We nemen de langste route die begint op een verhard pad, maar al snel stappen we van dat pad af en duiken we dieper de jungle in, omringt door metershoge bomen en allerlei groen.
Het is warm, klam en de luchtvochtigheid is hoog. We moeten even in het ritme komen en onze ademhaling onder controle krijgen. Daarbij moeten we ook opletten waar we onze voeten zetten. Het pad is opzich prima, maar kent hier en daar wat obstakels: wortels die boven de grond uitsteken, keien op het pad, glibberige en steile stukken. Dus we nemen de tijd.
Het voordeel van vroeg op pad gaan is dat het rustig is. Het voordeel daar weer van is dat het stil is. Zodra we een moment nemen om rond te kijken horen we niets anders dan de geluiden van de jungle. Die geluiden zijn zo moeilijk te beschrijven. Het zijn niet alleen de vogels en krekels, maar ook de bladeren die van grote hoogte naar beneden dwarrelen en zorgen voor geritsel om ons heen. De wind door de toppen van de bomen, krakende boomstammen, het gezoem van grote kevers. In de jungle is het nooit stil.
Aan het einde van de wandeling worden we nog getrakteerd op een groep apen boven ons en de tarantula die in zijn holletje verstopt zit sla ik even over.
Niet alleen de luiaard is het gezicht van Costa Rica, ook kikkertjes in allerlei kleuren en maten stelen de show. In het wild zijn ze moeilijk te spotten, tenzij je met een dure gids op pad gaat.
Wij besluiten voor de gemakkelijke weg te gaan en bezoeken de Frog Pond. Wanneer je een kaartje koopt mag je 2x komen aangezien sommige kikkers overdag actief zijn en andere kikkers wanneer het donker is. Overdag maken we zelf een rondje en komen we erachter dat zelfs op deze manier het spotten van kikkers lastig is. In de avond maken we een rondje langs de verschillende terraria met onze vrolijke gids en slagen we erin allerlei kikkers te spotten. Een leerzaam uitje was het zeker!
We verlaten Monteverde. Een gouden kever komt ons gedag zeggen waarna we vertrekken richting La Fortuna waar de slapende vulkaan ‘Arenal’ zich bevindt. Eens kijken of hij nog in dromenland is…
8 reacties
Dag lieve amigos,
Wat heb ik met jullie een avontuur beleefd🌴Genoten van het lachen, kletsen, de biertjes en koffietjes maar ook gewoon van de stilte, van het dwalen door de jungle en naar het zoeken van dieren 🦥 Ik wil jullie bedanken dat ik deels mijn reis met jullie mocht beginnen, ook om met mij zo lang opgescheept te zitten 😉
Maar wat bewonder ik jullie zeg! Jullie genieten volop van jullie reis, dat kan ik zeker wel concluderen! Bijzonder mooi om te zien.
Wie weet zie ik jullie weer eens op een ander stukkie hier op aarde. Maar goed! Laat ik eerst maar eens zelf op rak gaan met mijn rugzak!
Lieve Wilke en Koen, het gaat jullie goed.
Bedankt voor alle wijze weetjes en jullie gezelschap 🙂
En wie zal het weten? Misschien tot snel! X
Wat ongelooflijk fijn dat je zó je avontuur kon beginnen met Wilke en Koen Selina! En wat was het leuk jullie even live te zien tijdens jullie belletje! Veel plezier nog en veilig weer terugkomen hoor!🥰
Wat mooi om jullie avonturen te lezen en wat jullie zoeken en vinden en doen! Lees graag met jullie mee. Liefs
Hoi Selina,
Wat leuk om te lezen dat jij het leuk hebt gehad met ons Wilke en Koen.
Samen gelachen,kletsen,biertjes drinken ,koffietjes drinken en genieten van elkaar in Coste Rica.
Samen door de jungles en die lachende,blije smoeltjes…………..Heerlijk!
Selina geniet verder van jou reis enne ……hebben ze jou aangestoken…..?
🎒🤚🏝🍹🦜🐒
Liefs en groetjes van de ouders van Wilke.
Prachtig alweer !
Fijn om te lezen dat jullie weer opgeknapt zijn en weer energie hebben om te wandelen in de jungle !
Hollandse kaas en stroopwafels waren een verrassing van Selina !(van de markt hè Wilke,haha) en gezellig voor Koen om niet alleen een biertje te drinken!
Groetjes van papa en mama.
Eindelijk weer wat te lezen hé Wilke….haha wil je niet opjutten in jullie tempo hoor 😆. Een beetje eng vind ik het soms wel jullie avontuur maar genieten doen jullie. Wat een prachtige vogels en kikkers en vergeet die gouden kever niet. 🪲 🐒 🐸. Fijn Koen dat je biertje ook goed smaakt…
Lieve groetjes weer .
Wat mooi weer om dit alles te lezen en zo tof dat Selina er ook bij is! Echt gaaf hoor! Benieuwd naar jullie volgende bestemming en avonturen!
Liefs xxx
Trees
Mooie en interessante reisverhalen. Ik krijg zo letterlijk en figuurlijk een goed beeld van Costa Rica. Zo’n Zwitserland-achtig gebied had ik bijvoorbeeld daar niet verwacht. En ik vind het ook goed dat de zaken die fout gaan of attracties die tegen vallen, worden benoemd. De meeste blogs en reisgidsen zijn overdreven positief. Nu krijg ik een veel beter beeld.
Veel plezier op jullie verdere reis.