Bij op reis gaan hoort gedag zeggen. En dat viel zwaar. Vanaf het moment dat we besloten op reis te gaan leef je toe naar dat moment. Gedag zeggen. Het moeilijkste van alles.
De afgelopen weken eisten zijn tol, want bij veel momenten was het ‘voorlopig de laatste keer’. De laatste werkdag, de laatste nacht in Tilburg, de laatste doos inpakken, de laatste bak koffie bij Anvers. De laatste keer een biertje doen met vrienden, de laatste keer familie zien. Voor de laatste keer knuffelen met de belangrijkste mensen in ons leven, de laatste keer uitzwaaien.
En elke keer voelde het als een bergbeklimming. Zodra we bijna de top bereikten, gleden we terug naar beneden.
Maar we hebben de top weten te bereiken zodra we door de douane waren. Toen konden we het uitzicht zien en daar ook van genieten. Tijd om vooruit te gaan!
Maar gedag zeggen brengt niet alleen tranen, het brengt meer dan dat: omhelzingen en hele lieve woorden. In een kaart, een brief, een appje en soms hardop. Het maakt ons kwetsbaar en dat maakt het juist zo waardevol. Want wanneer je iemand bewust gedag zegt, ben je ook bewust van het gemis dat komen gaat.
En het besef dat wij mensen gaan missen en dat die mensen ons ook gaan missen is goud waard.
Bepakt en bezakt met al die lieve woorden en met onze backpacks stapten we 14 februari het vliegtuig in. Rechtstreeks naar Costa Rica met KLM. Niet verkeerd kan ik je zeggen! De reis vloog letterlijk en figuurlijk voorbij en enigszins fit kwamen we aan.
Stempel in ons paspoort, check! Backpacks op plaats van bestemming, check! Costa Ricaanse simkaart, check! Uber, check! Op naar het hotel. En al snel… jetlag, check!
We konden vechten wat we wilden, maar de vermoeide ogen gingen er vandoor met de winst. Met als gevolg dat we vroeg in de ochtend wakker werden, zo rond een uurtje of 4.30. Maar ach, konden we gelijk in het ‘tranquilo-ritme’ komen. Geen haast, de dag is nog lang!
Costa Rica is niet echt een goedkoop land, vooral niet wanneer je het vergelijkt met Azië. Wil je hier een auto huren, dat betaal je de jackpot. Gelukkig hebben wij die gewonnen (not), dus stond er een huurauto op ons te wachten.
Inpakken en wegwezen! Al zijn de eerste kilometers rijden door een onbekend land altijd even spannend. Echter, Koen is een goede chauffeur dus dat zit wel snor!
Met de Suzuki Jimny onder onze kont rijden we richting de volgende bestemming. Onderweg passeren we een brug die ook wel de ‘Crocodile Bridge’ wordt genoemd. Wanneer we de auto uitstappen worden we overvallen door de hitte en de hoge luchtvochtigheid. Die warmte hadden we in de hooggelegen hoofdstad nog niet gevoeld. Kortom, rustig ademen, rustig bewegen, tranquilo!
Langs de randen van de brug loopt een smal voetpad. Het waait stevig en het verkeer dendert langs ons heen. We sluiten aan bij een handjevol mensen die naar beneden staan te kijken. Daar liggen ze dan: de grote, groene, enge monsters. Krokodillen. Meters lang. Vreselijk!
Tijd om een vredige plek op te zoeken. Zoiets als een hutje in de jungle met een glazen dak zodat je naar de sterren kunt kijken?
De hitte was niet vredig te noemen. Een glazen hut midden in de jungle, een goed idee? Zeker wel! Aan het einde van de middag verdween de zon achter de metershoge bomen waardoor de temperatuur aangenaam werd. Minder aangenaam was de jetlag die weer op de loer lag, al was naar bed gaan hier geen straf. Vergezeld door een oorverdovend jungle-concert van kikkers, krekels, vogels en allerlei andere wezens die herrie maken, vielen we onder de sterren in slaap.
Helaas maar voor één nacht waardoor het al snel weer tijd was om verder te gaan. Via een onverharde bergweg gingen we afwaarts naar de hoofdweg langs de kust. Spannend was het ritje wel want toen eenmaal de auto begon te schuiven werd het tijd om de 4×4 modus aan te zetten!
Inmiddels zijn we aangekomen in het vrij slaperige dorpje Ojochal. Het grenst aan de kustweg langs de Pacífico, ofwel de Stille Oceaan. Ondanks dat het geen toeristisch oord is, is het er nooit stil. In de jungle is het gewoonweg nooit stil.
De komende dagen verblijven we in onze ‘safari-tent’. Een fijne plek om even tot rust te komen en stil te staan bij alles wat er de afgelopen tijd is gebeurd.
Baan opzeggen, huur opzeggen, zowat onze hele inboedel is verkocht. Nee, dat is niet in onze koude kleren gaan zitten. Tel daar het gedag zeggen nog maar bij op..
We kunnen maar moeilijk geloven dat we écht in Costa Rica zijn. Dat we écht de stap hebben genomen om voor onbepaalde tijd op reis te gaan. Je stapt in Amsterdam het vliegtuig in en voordat je het weet stap je aan de andere kant van de wereld uit. Het is niet te bevatten. Met de handen voor onze ogen, stilzwijgend of juist wild van enthousiasme zeggen we telkens weer: het is niet te geloven.
24 reacties
Yes………jullie eerste bevindingen !
De kop is eraf……….Wat was dat afscheid nemen lastig maar nu gaan we met jullie “mee” op reis!
Veel geluk samen!
Liefs,papa en mama❤️❤️
❤️
Wauw, wat schrijf je mooi Wilke, als of je me mee neemt in jullie avonturen.
Met de fotos erbij! Echt super.
Land maar lekker daar in Costa Rica (rijke kust) geloof ik.
Liefs Marielle
Wilke en Koen wat een geweldig avontuur gaan jullie tegemoet!
En leuk dat we jullie hier kunnen volgen geniet van jullie tijd op reis,
Lieve groeten van Peter en Angelique 🍀
Mooi hoor…ik snap dat jullie veel moeten verwerken nog,… maar langzaam komt het besef.
Leuk om jullie ervaringen lezen hoor Wilke (en Koen)
Wat mooi zeg! We kijken uit naar nog veel meer leuke foto’s en verhalen 😍
Lekker genieten saampjes!!
Liefs ons xxx
Mooie omschrijving van jullie eerste ervaringen Wilke en Koen. Respect voor jullie lefhebbers dat jullie daadwerkelijk de stap gezet hebben en nu in Costa Rica de eerste herinneringen aan het creëren zijn. Maak er samen een mooie levenservaring van, wij twijfelen er niet aan dat jullie dit gaat lukken. Goeie reis, Buen viaje, groet, Jacqueline en Harrie
Dat wordt een boek schrijven Wilke en Koen van jullie prachtige reizen, zeker met jullie kunst van het schrijven. Geniet van dit nieuwe avontuur, de prachtige landen, de mooie natuur, de mensen en de cultuur. Wij hebben jaren geleden ook mogen proeven van het mooie Costa Rica, Pura Vida, dus we reizen graag weer mee met jullie blogs. Geniet van alles en van elkaar met ook een beetje heimwee naar de Kets. Lieve groetjes Angelie en Christan
Wat heerlijk om mee te kunnen lezen en zo grappig dat we vlak bij elkaar zitten. Wij vliegen zondag weer terug naar panama, daar zijn we nog drie weken!! Jullie lekker “landen” en blijven genieten! 🌞😘👋👋
Mooi geschreven! Het voelt alsof ik ook gewoon daar ben, gezellig samen met jullie ❤️❤️ Al ben ik bij de laatste foto wel afgehaakt en was ik blij dat ik toch thuis was 😅🦎
Lieve Wilke en Koen,
Super dat jullie die lange droom werkelijkheid laat worden.. En wat fijn dat wij via deze blog mee mogen genieten, gaan we zeker doen.
Maak er een mooie reis van samen en vergeet niet te genieten.
Liefs van Ignatz en Angelique 🥰
Koen en Wilke,
Heel veel plezier met jullie avontuur.
We blijven jullie volgen.
Astrid en Kees
Hoi hoi
Wat kun je mooi schrijven Wilke. Het is jullie zo gegund en respect om dit avontuur aan te gaan SUPER!! Wij gaan jullie volgen…..
geniet van elke dag. Costa Rica is fantastisch de Flora en Fauna zo indrukwekkend. Lieve groet Christan en Angelie
Wat een prachtig avontuur gaan jullie beleven ! Heel veel plezier.
Een groot compliment voor de mooie website! Ziet er erg professioneel uit, goeie beginpagina, overzichtelijk en makkelijk te navigeren. Ook de verhalen zijn erg mooi en door de grote regelafstand prettig te lezen. Boeiend en kort genoeg om helemaal uit te lezen. Je schrijft heel mooi Wilke, alsof we je horen vertellen. En wat een prachtige foto’s ! Alles bij elkaar lijkt het wel een documentaire serie waarbij je weer uitkijkt naar de volgende aflevering. Top ! Doen jullie goed.
Groeten en we blijven jullie volgen
Ignatz en Angelique
Hey lieve Koen en Wilke
Mooi te lezen dat na het moeilijke afscheid jullie al aan het genieten zijn. Hou dit vol! En natuurlijk blijven we jullie volgen..
Liefs Papa
Zoals León al zei het afscheid was erg moeilijk.
Maar het is erg fijn te zien en te horen dat jullie het goed maken.
Maak er een mooie reis van en tot snel in?????
Groetjes Papa ❤️❤️❤️
Hoi Wilke en Koen, het leest als een groot avontuur dat voor jullie werkelijkheid is geworden. Veel plezier, geniet er van zodat wij ook lezend kunnen blijven genieten. Groeten uit de Kets. Josefien en Jos
Lieve Koen & Wilke,
Heel logisch dat deze start van jullie droomreis dubbel voelt! Geniet samen van de kans die jullie gepakt hebben om er volledig voor te gaan, en alle mooie dingen en momenten daar!
Liefs Geesje
Wow Wilke en Koen, wat een belevenissen in een paar dagen, neem lekker eerst je rust en dan verder, dan wordt het van “niet te geloven, naar echte werkelijkheid” Geniet ze!!!!!
Hoi Wilke en Koen!
Wat een heerlijk verslag om te lezen! Wij gaan hier net zoveel genieten van jullie verhalen als dat jullie ze daar in het echt beleven! Heel erg veel plezier gewenst!
Groetjes,
Maikel, Michelle & Milou
Hoi Wilke en Koen,
Wat een mooi avontuur zijn jullie aangegaan, mooi om jullie eerste ervaringen te lezen.
Goed dat jullie de weg van je hart zijn gevolgd. Blijf samen genieten van deze reis en wij blijven jullie zeker volgen.
Lieve groetjes van Rian en Jan.
En een knuffel van Maikoh.
Wij zijn weer helemaal bij. Benieuwd naar jullie volgende update. Geniet ervan!
liefs, Nils en Annie
;lieve Koen en Wilke, net even jullie verhaal gelezen. Jullie zitten in een prachtige land,daar kun je van genieten. Ik leef met. Jullie mee en vind het leuk om jullie te volgen. Liefs oma
❤😘