Hoewel we in verschillende blogs hebben gelezen dat de wegen in Etosha prima begaanbaar zijn vinden wij ze toch een beetje tegenvallen. Ze zijn sowieso allemaal onverhard (wel wat anders dan de geasfalteerde wegen in het Krugerpark), maar het is echt opletten. Hobbels, kuilen, keien, takken met enorme doornen die soms langs de zijkant van de auto krassen. Als bestuurder is het bijna niet mogelijk om dieren te spotten want de wegen eisen al je aandacht op.
We rijden naar verschillende waterholes waar we eigenlijk altijd wel wat dieren spotten. Sommige waterholes zijn natuurlijk, andere zijn aangelegd. Het zorgt ervoor dat de dieren niet op zoek gaan naar water in omringende landen en uiteindelijk emigreren.
Dieren spotten in Etosha is geen hogere wiskunde. De savannes zijn zo plat als een dubbeltje waardoor je honderden meters van je af kunt kijken, wat het spotten makkelijk maakt. Maar er zijn ook delen waar het spotten wat lastiger is vanwege de bebossing, ook al groeit er bijna nergens blad aan!
De eerste ochtend safari is gelijk al geslaagd met het zien van een leeuwin, een neushoorn, giraffen, zebra’s en allerlei antilopen.
We besluiten om niet de hele dag op zoek te gaan naar dieren, want als het goed is komen er vanzelf dieren langs bij onze camping. Met een drankje en ons boek ploffen we neer op een bankje dat uitzicht heeft op de waterhole.
Er komen zoveel dieren drinken dat van lezen niets terecht komt. Het is mooi om te zien hoe het in zijn werk gaat: eerst komen de oryxen drinken en houden de zebra’s afstand, zodra de oryxen klaar zijn komen de zebra’s drinken en houden de giraffen afstand, en zo wisselen ze elkaar af. Totdat alle dieren plots de waterhole verlaten. Ze maken duidelijk plaats voor de volgende gasten: olifanten.
Het plan was om aan het einde van de middag nog stukje Etosha in te rijden, maar ook daar is niets van terecht gekomen. We eten snel wat bij de auto en zitten vervolgens tot in de late uurtjes bij de waterhole, waar er verlichting aan gaat zodra het donker is. De zonsondergang is prachtig, waarna onder andere zeven neushoorns komen drinken.
Eenmaal in bed is het genieten van alle dierengeluiden om ons heen: lachende hyena’s, jakhalzen en andere dieren die we niet kunnen plaatsen.
Die ochtend zou de wekker om 6.15u gaan, maar we worden om 5.45u gewekt door een geluid waardoor we gelijk ons bed uitspringen: het gebrul van een leeuw. De leeuw is zo dichtbij dat we de zware bas van het gebrul in ons lijf voelen.
Aankleden, een plas water in ons gezicht, de tent inklappen, crackers en pindakaas bij de hand en hup op zoek naar de leeuw. Maar dan? Gaan we links, gaan we rechts? Safari is wat dat betreft een en al gokken en geluk hebben.
We rijden langs het hek van de camping, want hier kwam het gebrul toch ergens vandaan? Koen kijkt rechts, ik kijk links.. En ineens loopt ie daar, met de gloed van de rode ochtendzon op zijn manen, de koning van de jungle.
Goed begin van de dag! En de dag wordt alleen maar beter wanneer we ons op een grote savanne bevinden met een waterhole. In de verte zien we een kudde olifanten verschijnen, maar olifanten lopen niet zo snel dus hebben we de tijd voor een ontbijtje met uitzicht! En ontbijten doe je absoluut niet aan een gezellige picknick tafel. Nee, je moet ervoor zorgen dat je alles voor die dag bij de hand hebt, want uitstappen is streng verboden!
Dus we smeren wat crackers en pellen mandarijntjes met het gevolg dat we de hele dag tussen de kruimels en mandarijnen-lucht zitten! Maar wie wil er nou niet ontbijten met uitzicht op een kudde olifanten?
Wanneer de olifanten heel wat liters water hebben gedronken maken ze zich klaar voor vertrek. Ze lopen voorbij onze auto en verdwijnen achterlangs de bush in.
Wat we dan zien is werkelijk spectaculair en zorgt toch wel voor natte oogjes. Honderden, misschien wel duizenden zebra’s, gnoe’s en andere antilopen komen van alle kanten richting de waterhole gewandeld. Alsof we ons bevinden in een mierennest. Ze blijven maar komen, nemen allemaal een slok water en maken dan plaats voor de ander.
Vol nieuwe indrukken rijden we naar onze volgende camping, die ook in Etosha ligt. En ook hier zijn we weer niet weg te slaan bij de waterhole. De hele middag en avond nemen verschillende kudde’s olifanten de tijd voor een drankje en een verfrissende duik. Op het hoogtepunt zijn er zo’n 50 olifanten te vinden. Het is wel duidelijk dat ze elkaar niet allemaal even aardig vinden, sommige olifanten gaan met elkaar op de ‘slagtand’ of duwen elkaar trompetterend en wel aan de kant.
Dat ze de baas zijn wordt duidelijk wanneer neushoorns en hyena’s ook een slokje water komen drinken. Ze sluipen richting de waterhole en zijn duidelijk bang voor de olifanten. Een jonge olifant heeft maar al te goed door dat hij, ondanks dat hij nog maar klein is, veel groter is dan de neushoorn. Een beetje onhandig, wapperend met zijn slurf rent hij achter de neushoorn aan, die eieren voor zijn geld kiest!
Dag drie breekt aan en stiekem hopen we nog meer leeuwen te spotten. Maar zoals ik al eerder schreef: safari is gokken. Je kunt niet alle waterholes en alle paden afgaan, daar heb je weken voor nodig!
We zijn alweer vroeg onderweg en na anderhalf uur beginnen we trek te krijgen, dus kiezen we op de plattegrond een waterhole uit waar we ‘gaan ontbijten’. Onderweg naar de waterhole komen we een enorme olifant tegen die maar al te graag even poseert!
Het ontbijtje laat even op zich wachten want wanneer we de waterhole naderen denk ik een groepje neushoorns te zien. Ik heb duidelijk nog slaapzand in mijn ogen, want Koen ziet gelijk dat het geen neushoorns zijn, maar vier leeuwen!
Ze liggen lekker te luieren in de zon, totdat er zebra’s verschijnen. Twee leeuwen veranderen van positie en gaan in sluipstand, maar blijkbaar hebben ze die nacht hun buikjes al rond gegeten. Ze knuffelen met elkaar, houden de zebra’s in de gaten maar luieren rustig verder.
Gisteren ontbeten we met olifanten voor ons neus, vandaag ontbijten we met leeuwen op nog geen 20 meter afstand.
Voor de derde en laatste keer arriveren we bij onze volgende camping in Etosha. Het is stilletjes bij de waterhole, waardoor we de rust vinden om even te relaxen bij de auto. Nouja, relaxen? Ik erger me dood aan alle ontbijt-resten in de auto, om nog maar niet te spreken over al het stof en zand. Dus we kloppen de matten uit, ik laat een emmer sop vol lopen en haal een doek door de auto (al heeft het weinig zin..).
Wanneer we die avond in ons tentje liggen beseffen we maar al te goed dat het onze laatste nacht in Etosha is. Helaas. Want we kunnen er eigenlijk geen genoeg van krijgen.
Zo stil dat het was bij de waterhole, zo stil is het die nacht. Geen hyena’s of jakhalzen op de achtergrond, enkel wat krekels. Tot de zon op komt..
Daar is het geluid weer, het gebrom dat je voelt door je hele lijf. Hij moet weer dichtbij zijn. Al lijken het er meer, want hij reageert op een ander soort gebrul. Leeuwinnen!
O man, in snelheidsvaart kleden we ons aan, klappen de tent in, snel nog even naar het toiletgebouw waar meer mensen haast lijken te hebben, en dan go go goo!
Ondanks dat het gebrul doorgaat kunnen we ze niet vinden. Ze klinken zo dichtbij, maar het gebied is vrij bebost waardoor we misschien maar een meter de bosjes in kunnen kijken. We doen een gokje en rijden naar de dichtstbijzijnde waterhole. Geen leeuwen, maar wel hyena’s. En dus ontbijten we deze ochtend met zicht op een groep hyena’s met op de achtergrond het gebrul van leeuwen.
Om 9.00u moeten we het park uit zijn, maar gelukkig waren we vroeg uit bed dankzij de leeuwen en is onze laatste camping vlakbij een uitgang. Hierdoor hebben we die ochtend nog een paar uurtjes rond kunnen rijden. Dus genieten we van de hyena’s waarna we stilletjes aan richting de uitgang rijden. Wanneer we bijna bij de uitgang zijn zien we een auto stil staan langs de weg, ongeveer op de plek waar wij vroeg die ochtend giraffen hadden zien staan. Dus ‘het zullen de giraffen wel zijn’.
Dus niet! Het zijn onze vrienden waar we om 6.45u ‘s ochtends naar op zoek waren, de groep leeuwen!
Verscholen in de bosjes, moeilijk te zien, met andere woorden: waarschijnlijk lagen ze hier al toen wij er twee keer langs zijn gereden..
Etosha, ik hoop dat deze plek met haar uitgestrekte savannes en al haar wilde dieren voor altijd blijft bestaan!
Bij elke waterhole wachtte er weer een verrassing, de spannende dierengeluiden tijdens het slapen, het krijgen van droge ogen doordat je vergeet te knipperen wanneer je weer op een prachtige kudde olifanten stuit, de felrode zonsopkomsten en ondergangen. De dagen en nachten in Etosha waren meer dan geweldig!
Daarbij willen we nog even het harde werk van de anti-stroperij teams benoemen! Zowel via land als via de lucht doen zij er alles aan om de neushoorn en zijn hoorns te beschermen. Bewapend en wel patrouilleren ze in, buiten en boven het immens grote gebied.
Wanneer we het park uitrijden landt er net een helikopter langs de weg. We stoppen en maken een praatje met de bemanning. Ze hebben er weer een nachtje patrouilleren op zitten. Gelukkig lijken de anti-stroperij teams hun vruchten af te werpen want het is al enige tijd rustig als het gaat om stropers!
9 reacties
Geweldig weer!!
Groetjes Trees
Zoooo gaaf dit!!!
Wat een prachtig verhaal voor het slapen gaan 😉🥰🥹
Wat mooi en indrukwekkend die grote kudde olifanten en al de andere dieren die jullie hebben gezien!
Wauw! Weer vol bewondering zitten lezen! 🤩
Niet normaal wat jullie allemaal weer gespot hebben!
Gelukkig géén kapotte band op de Savannes🥵
Liefs😘
Wat een fantastisch avontuur!
Heerlijk om jullie verhalen te lezen en wat een prachtige foto’s!!!
Mooi hoor, al die prachtige dieren…we zijn in Drenthe, hele dag gefietst door het Dwingelerveld…prachtig hoor maar nog geen konijn gezien 😂
Liefs weer…😍
Wat een ongelooflijk avontuur ! Geweldig dat jullie zoveel prachtige dieren hebben gezien ! En de foto,s zijn geweldig mooi !!!
Groetjes van Dian van Gils