Van slaperig gaucho-dorp naar oorverdovende watervallen

Buenos Aires bevalt ons goed. We testen heel wat restaurantjes uit en lopen tientallen kilometers rond te dwalen. Vooral niet vergeten naar de grond te kijken, want hondenpoep opruimen kennen ze hier niet en soms mist de stoep ineens wat tegels.
Maar het is tijd voor wat afwisseling. Koen heeft zijn zinnen gezet op het dorp San Antonio de Areco. Het moet een echt gaucho-dorp zijn. Gauchos zijn veehouders die te paard hun vee in de gaten houden op het platteland. Het dorp is vooral een weekendbestemming voor de Argentijnen, maar wij gaan ons er ook aan wagen!

Met de bus vertrekken we vanuit Buenos Aires. Het weer is grijs, bewolkt en mistig. Nederlands. Wanneer we over de snelweg rijden door het vlakke landschap is het plaatje compleet en voelt het even alsof we over de Midden-Brabant weg rijden. 
Na twee uur rijden stopt de bus bij een tankstation wat tegelijkertijd ook het busstation blijkt te zijn. Oké, laten we Google Maps er maar bij pakken!

'Bushalte' van San Antonio de Areco

We wandelen het dorp in en moeten even schakelen. Hier geen druk stadsleven, maar een uitgestorven bedoeling. Het is koud, de bomen zijn kaal en er is geen mens op straat, enkel wat straathonden die nieuwsgierig komen snuffelen. We worden hartelijk ontvangen in het guesthouse waar we slapen, waarna we op zoek gaan naar lunch. Lunch? Vergeet het maar, want hier doet men aan siesta. 

Herfst in San Antonio de Areco
Kerktoren van San Antonio de Areco
Oude auto voor sinaasappelboom
Straatbeeld van San Antonio de Areco
Ambachtelijke winkel verkoopt gedroogde worsten

De volgende dag is er gelukkig meer leven in de brouwerij. De wolken zijn verdwenen en door de zon ziet het dorp er aantrekkelijker uit. We drinken een koffietje in een van de weinige koffiezaakjes en smullen van een alfajor. Een alfajor is een erg populaire snack die bestaat uit twee koekjes met daartussen een dikke laag dulche de leche, omhuld door een laag chocola. Sowieso zijn het echt snoepkonten hier! Waar je ook bent, op elke hoek van de straat zit wel een winkeltje met tientallen repen chocola, verschillende alfajores en andere zoetigheden. Snel doorlopen dus!
Aan de rand van het dorp is een museum over het gaucho-bestaan. Helaas geen rondleiding in het Engels, dus we maken er zelf maar wat van. Verschillende attributen zoals kleding, paardentuigen, messen, paardrijzadels en kunst laten zien hoe gauchos tot op de dag van vandaag in en rondom het dorp leven.
Wanneer we op het punt staan om te vertrekken doet de kaartjesverkoper zijn best om ons in het Engels uit te nodigen voor het dorpsfeest die avond. Een keer per maand is er een feest om de gaucho-cultuur te vieren. We vallen weer met onze neus in de boter, de plannen voor vanavond zijn gemaakt! Maar wel goed aankleding! Want het wordt ‘frio frio!’

Gaucho museum in San Antonio de Areco
In het gaucho museum
Oude wagenwielen bij het museum

Onze verwachtingen zijn laag, maar wanneer we aankomen is het hartstikke druk. We wandelen het terrein op en gaan voor ons gevoel tientallen jaren terug in de tijd. Kampvuren, mensen in klederdracht en mannen (jong en oud) te paard. Er wordt gezongen en aan wijn, bier en broodjes worst geen gebrek!
Het voelt een beetje ongemakkelijk, het is overduidelijk dat wij de enige Westerse toeristen zijn. Een enkeling vraagt aan ons waar we vandaan komen. Maar we worden opgenomen in de menigte, eten een broodje worst en drinken een biertje bij het kampvuur. Want, het is ijskoud!
Wanneer we onze tenen bijna niet meer voelen wordt het tijd om terug te wandelen naar het dorp waar we in de lokale kroeg, waar de tijd ook stil heeft gestaan, nog een drankje drinken. 

Gaucho in lokale klederdracht met mes
Gaucho's op het lokale feest
Gaucho mannen rondom het kampvuur
Klassieke bar in San Antonio de Areco

Al met al een geslaagd uitstapje, maar de bus terug naar Buenos Aires wacht op ons. Omdat de stad ons zo goed bevallen is blijven we nog een paar nachtjes waarna we het vliegtuig pakken richting het noorden. Op naar de grootste watervallen van de wereld: de Iguazú Falls!

Het is ongeveer twee uurtjes vliegen over het platteland van Argentinië. Na een tijdje komt daar verandering in en vliegen we over dichte jungle, waar één gaatje te vinden is: de landingsbaan. De daling is prachtig, we volgen de schaduw van het vliegtuig en zien de groene jungle-zee steeds dichterbij komen. Eenmaal het vliegtuig uit brandt het zonnetje op onze bol, eindelijk de korte broek weer aan! Al is het van korte duur want ‘s avonds koelt het stevig af.. 

Ik word wakker met gezonde spanning want ik weet wat ons te wachten staat. Koen heeft zijn best gedaan om niet teveel foto’s van de watervallen te zien op internet, dus hij weet niet helemaal wat er gaat komen. Een ding staat vast, we hebben er ontzettend veel zin in!
Door het park lopen verschillende wandelroutes en elke route laat de watervallen weer op een andere manier zien. We beginnen met de route bovenlangs. Via roosters lopen we over het stromende water, om dol van te worden. Dan horen we de enorme ruis van al het water dat naar beneden stort, langzaam dichterbij komen. Daar zijn ze dan, de enorme watervallen. Oorverdovend, wat een natuurgeweld. Nog nooit hebben we zoiets gezien!

Wandelpad bij Iguazu Falls
Wandelpaden bij Iguazu Falls
Koen aan bovenkant watervallen
Wilke met uitzicht op watervallen
Wilke kijkt naar Devil's Throat
Nat worden bij Devil's Throat
Geen poncho voor Wilke
Devil's Throat GIF
Iguazu watervallen

De dag erna gaan we terug naar het park en wandelen we de andere route, namelijk de route onderlangs. Het grote verschil is dat we nu niet van bovenaf naar de watervallen kijken, maar dat we juist het water op ons af zien komen. Een beetje beangstigend is het wel. Zoveel water, zoveel kracht. 
Nevel danst rond in de lucht en door het zonlicht ontstaan er regenbogen. Het is niet te bevatten, de natuur is zo mooi. 

Iguazu watervallen uitzichtpunt
Koen en Wilke onder de waterval
Toekan in het Iguazu Falls park
Neusbeer in het Iguazu Falls park
Mooi uitzichtpunt waterval

En daarmee komt er een einde aan onze tijd in Argentinië. Het was kort maar krachtig! Graag hadden we meer van het land gezien, voornamelijk het zuiden. Maar daar is het winter, echt winter! Dus dat slaan we over en bewaren we voor een volgende keer!

De watervallen zijn niet alleen vanuit Argentinië te bezoeken, ook vanuit het buurland en dus gaan we met de bus de grens over. Dat brengt ons in Brazilië!
Brazilië! ‘Nooit gedacht dat we hier ooit zou komen.’ Een uitspraak die we de laatste maanden vaak hebben gebruikt! We hadden überhaupt nooit gedacht ooit aan deze kant van de wereld te komen, als Azië-gekkies!

We bezoeken de watervallen voor de derde en laatste keer. Waar je in Argentinië heel dichtbij kunt komen, heb je in Brazilië juist een panoramisch zicht op de watervallen.
Het is weekend en een feestdag, dus het is druk. Hele families hebben zich in poncho’s gehesen om met elkaar een dag te genieten bij de watervallen. Ook wij hebben een poncho ingeslagen, maar tot nu toe nog niet nodig gehad, van een beetje water smelten we natuurlijk niet. Maar vandaag besluiten we toch om ‘m aan te trekken want tijdens het laatste deel van de wandeling is het onmogelijk om je kleren droog te houden! 

Lange wachtrijen bij Iguazu Falls
Aasgier vliegt voor de Iguazu Falls
Wandeling naar uitkijkpunt Devils Throat
In de nevel wandelen
Koen en Wilke in poncho

Na het drukke Buenos Aires en drie dagen natuurgeweld besluiten we om een dagje niks te doen. En daar zijn we wel aan toe. We maken er een echte zondag van: uitslapen en Formule 1 kijken. Maar stilzitten duurt bij ons nooit lang want de dag later vertrekt ons vliegtuig naar het warme binnenland van Brazilië. 

7 reacties

  1. Geweldige foto’s 👌💧idd een prachtig natuurgeweld.
    Snap dat het beangstigend kan zijn Wilke. Zoveel lawaai denk ik… Weer een leuk verslag van jullie reis.
    Geniet van Brazilië en lieve groetjes uit de “Kets” waar het een tropische temperatuur is vandaag ☀️☀️ 😘 👋

  2. Prachtige foto’s en filmpjes van de watervallen en verhalen van jullie belevenissen.
    Nu gaan genieten in Brazilië op zoek naar de jaguar! Wij zien m elke dag! Haha.
    Veel plezier en kus
    Mama

  3. Fantastisch……wat een natuurschoon,
    En bewegende beelden dit keer erbij………..schitterend!
    Die Gauchos is ook mooi om te zien hoe hun gekleed zijn en feest vieren.
    We genieten weer volop van jullie verhalen!
    Op naar de Pantanal,wij hebben het al gespot op 1 op reis😜👍
    Liefs😘😘

  4. Ola Guapa,
    Groot land he dat Argentinië?
    Hoe mooi is het dat jullie de meeste tijd van de ene verbazing in de andere vallen,
    Zoveel om van te genieten, en te beleven.
    Die watervallen, magnifieke zeg.
    Dat dat zo door de natuur gevormd is 😍 is nog eens wat anders dan de pyrana in de Efteling 😜.
    Ook leuk trouwens op zo’n dag als gisteren, waarbij de mussen van het dak vielen van de warmte.
    En de regen nu met bakken uit de hemel valt.
    Ook in Nederland kun je van het ene in het andere vallen, dat blijkt maar weer,,,, hahaha wat een weer,weer 😁
    Tot de volgende maar weer.
    X

  5. Stuur maar even een Alfajor op. Daar ben ik wel benieuwd naar!! “Helaas” zitten jullie al in Brazilië. Hahaha niet verwacht ook, dat jullie daar zouden zitten.
    Maar man, wat vet!!! Het dorpje lijkt gewoon in een hele andere tijd te leven. Magisch! Geweldig om te zien en te lezen 😉☺️

    Man man man, en die watervallen!!
    Echt prachtig! En kan niet geloven dat dit bestaat!! Haha! Ik typ alleen maar uitroeptekens en complimenten lijkt het zo. Ben zo MEGA enthousiast voor jullie!!
    Door naar de volgende blog 🤩

  6. Niet normaal zo mooi die watervallen ! Wat zien jullie ongelooflijk veel mooie natuur , een geweldige reis om nooit meer te vergeten !
    Groetjes van Dian van Gils

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Menu

Volg ons ook op Instagram:

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!

Ontvang een mailtje als we een nieuwe blog online zetten