We zijn nog steeds in het Daintree Rainforest. Met de blog dan, want momenteel hebben we het druk met hele andere zaken (daarover later meer!).
De cassowary is gespot! Eindelijk, want daar hoopten we op. Maar misschien komen we er nog meer tegen. We gaan namelijk een wandeling maken die door de dichte jungle loopt en dus niet over een boardwalk.
De boardwalks zijn een makkie om te wandelen aangezien ze breed, vlak en goed onderhouden zijn. Al snel wordt duidelijk dat deze wandeling wat meer inspanning van ons vraagt.
Het pad is smal, gaat stijl omhoog of juist omlaag, takken hangen over het pad dus uitkijken voor je hoofd en wortels van de bomen zorgen voor struikelgevaar. Plus het is warm en de bewegwijzering is soms ver te zoeken. Maar het is een toffe wandeling en de kans op het spotten van een cassowary lijkt aanwezig te zijn.
Overal vinden we de pruimen die de vogel graag eet. Ze slikken de pruimen in een keer door en poepen de pit in zijn geheel uit! Ouch..
Er ritselt van alles in de bosjes, maar we spotten helaas geen cassowary. Wat het geritsel dan wel is? Soms is het een soort pauw, een wild zwijn of een vogel. Maar wanneer we wel iets horen en niets zien zou het zomaar een slang kunnen zijn die voorbij glibbert onder de dikke laag bladeren. We zijn tenslotte toch in Australië!
Al dat wandelen wisselen we even af met slingeren aan een palmboom om vervolgens die avond weer op pad te gaan! Voor het eerst sinds onze reis gaan we een ‘night walk’ doen. Een wandeling, niet in de nacht, maar wel in de avond wanneer het pikkedonker is.
Vanaf de camping is het zo’n 5 minuten lopen naar de plek waar we moeten zijn. Door de afwezigheid van lichtvervuiling is het aardedonker! We zien geen hand voor ogen. Koen schijnt de zaklamp precies zodat ik niks zie terwijl ik wel van alles hoor ritselen. Ik schijt dus nu al bijna in m’n broek terwijl de wandeling nog moet beginnen.
Dan ontmoeten we Kane, de gids voor vanavond. Oké, bijzonder figuur. Mager en slungelig, onder zijn hoed komt vettig haar inclusief een mat vandaan, hij heeft wilde ogen en contact maken lijkt niet zijn sterkste kant.
Terwijl hij de groep bij elkaar roept kijken Koen en ik elkaar twijfelachtig aan. Echt zo’n moment dat je denkt ‘wat gaat dit worden?’
Maar dan begint hij te praten en zijn ogen praten mee. Hij vertelt over het regenwoud alsof het het beste gerecht van de menukaart is. Hij straalt en in no time heeft hij iedereen aan zijn lippen hangen. Kane blijkt een ware Mowgli te zijn, geboren en getogen in de jungle!
Soms hangt hij ‘s nachts een hangmat op midden in de jungle om er te slapen en om de jungle te observeren. Of trekt hij zijn wetsuit aan om tijdens de stromende regen onderzoek te doen in het regenwoud.
Ik kan misschien wel twee blogs wijden aan deze night walk. Het was te gek! Nog nooit eerder zijn we op pad geweest met zo’n enthousiaste, vermakelijke en tikkeltje prettig gestoorde gids.
Het is sowieso al een hele ervaring om in het donker door de jungle te wandelen, maar zonder Kane was het niet hetzelfde geweest. En dat hij iedereen aanstak met zijn enthousiasme had hij maar al te goed door. Waar de wandeling normaal anderhalf uur duurt kwamen wij dik drie uur later terug bij het beginpunt!
Veel foto’s van deze wandeling hebben we niet aangezien het lastig is om goede foto’s te maken in het donker. Maar we hebben wel wat toffe dingen vast kunnen leggen. Met behulp van een UV lampje kleurde er een wereld die voor ons met het blote oog ‘s nachts niet zichtbaar is.
De volgende dag sluiten we Daintree af met nog een laatste wandeling door de jungle en over het strand. Die avond ervoor heeft Kane ons een huisje van een spin aangewezen die we graag in het licht nog even willen bekijken. Echt, de natuur zit vol verrassingen en veel ervan zie je zelf niet. Het kost wat, maar deze night walk hadden we voor geen goud willen missen!
Met toch wel een beetje pijn in ons hart laten we het regenwoud achter ons en belanden in Port Douglas. Port Douglas is vooral voor de Australiërs een vakantiebestemming met luxe appartementen en resorts. Voor ons is de overgang van regenwoud naar hier net even te groot waardoor we onze draai er niet kunnen vinden.
Desalniettemin maken we een mooie wandeling, genieten we van de zonsondergang en gaan we de dag later snel weer door.
De omschakeling van ongerepte natuur naar bewoonde wereld wordt nog een tikkeltje lastiger wanneer we op een gratis campingplek belanden langs de snelweg. Gelegen onder een hoge brug ligt een groot grasveld dat volgepropt staat met tentjes, campers, auto’s met daktent en caravans. Kortom, voor vannacht geen charmante overnachtingsplek. De volgende ochtend wordt het er niet veel beter op. Het regent dat het giet en de bergen hebben zich verstopt achter laaghangende mist. Snel rijden we naar een supermarkt met een overdekte parkeergarage waar we ons ontbijtje opeten.
Het ene moment lijkt de regen wat af te nemen, het andere moment lijkt het alleen maar slechter te worden. Ach, niks aan te doen. Al komt dit weer ons nu niet zo goed uit, we moeten namelijk een bergketen over om op onze volgende bestemming te komen: de Atherton Tablelands, ook wel de hooglanden van Cairns genoemd.
Al snel begint de smalle klim inclusief scherpe bochten. Het wegdek is kletsnat, het spiegelt, hier en daar mist de vangrail en de ruitenwisser moet hard werken. Niet de ideale weersomstandigheden om een bergpas te rijden. Na een aantal minuten maken we dan ook een schuiver. In een scherpe bocht verliest de kont van de bus grip en glibberen we lichtjes van links naar rechts.
Gelukkig heeft Koen de bus snel weer onder controle, maar de schrik zit er bij ons allebei goed in. We besluiten om toch maar door te rijden. Doodstil, langzaam en met samengeknepen billen komen we gelukkig veilig aan op de plek van bestemming!
Veel valt er niet te zien want ook hier is het mistig, regenachtig en zelfs koud! Net zoals de dag erna. We balen ervan, want er is van alles te zien en te doen in dit gebied.
Er zit maar een ding op, regenjassen aan en gaan!
Het miezert, de felgroene heuvels hangen in de mist en ‘Hollandse’ koeien grazen van het vochtige gras. We zijn er inmiddels wel achter dat Australië heel divers is, maar dat we zelfs een klein stukje Europa zouden vinden hadden we niet verwacht. In èèn week tijd gaan we van het ongerepte regenwoud naar een luxe badplaats naar een heuvelachtig frisgroen landschap met zwart-witte koeien.
Ondanks het weer vermaken we ons prima. We maken wat wandelingen en bezoeken een eeuwenoude vrijgenboom, smullen van een scone met aardbeienjam bij een aardbeienboerderij, gaan op bezoek bij een zuivelboerderij en drinken een biertje bij een bierbrouwerij. IJ, ij, ij en dat maakt ons blij!
Maar waar we helemaal blij van worden is het spotten van dieren. Vooral op de camping krijgen we veel bezoek, maar dat komt omdat ze hier al jarenlang dieren voeren. Iedere avond liggen er pinda’s klaar die je zelf aan de possums en pademelons (een kleine kangoeroesoort) mag geven. Dieren voeren, daar zijn we niet echt fan van, maar deze dieren rekenen er inmiddels op. En daarnaast blijft het speciaal om deze beestjes van dichtbij te zien!
Als kers op de taart spotten we ook nog de zeldzame Lumholtzboomkangoeroe. Zoals de naam al zegt leven deze kangoeroes hoog in de bomen. Net als een aapje springen en klauteren ze door het bos. Boomkangoeroes worden nauwelijks gespot, dit komt doordat ze helaas met uitsterven worden bedreigd. Het is dus extra speciaal dat we dit bijzondere dier hebben mogen spotten!
4 reacties
Jullie zijn heuse dare devils! Een goede hids bied toch dat beetje extra in onbekend gebied. Im ’s nachts de jungle in te gaan moet je tich echt geen schijtlijster zijn haha. Ach en die regenbuien….laat het maar gewoon over je heen komen. Je smelt er tenslotte niet van! Reuze benieuwd naar waar jullie nu zo druk doende mee zijn 😲
Tijdens het lezen van jullie blog was ik mijn tanden aan het poetsen. Kan garanderen dat mijn tanden mega schoon zijn 😂 Wat een avontuur weer. Wat stoer dat jullie zo’n avondwandeling heb mogen meemaken en fijn dat Kane prettig gestoord was hahaha . Ik zie Wilke al weer helemaal gaan daar hahaha
Gaaf dat jullie zulke (bijzondere) dieren heb mogen zien en spotten! Laat maar al die regendruppels vallen want daarna zal de zon heus wel schijnen 💛
Wat een mooie herinneringen weer gemaakt Wilke en Koen.
Jullie durven…maar ondertussen ervaring hé 😄 prachtige natuur 👌
Prachtige blog alweer! 💚