Na een veilige vlucht zijn we aangekomen op Phuket. Waar de hitte ons in Bangkok reuze mee viel belanden we hier ineens in een sauna. Het is broeierig en bloedheet. Het zweet breekt ons gelijk uit en mijn wangen kleuren alsmaar roder.
De airco van de taxi werkt goed en dus komen we weer een beetje op temperatuur. Maar al snel stijgt mijn temperatuur weer als ik denk aan de boottocht die we gaan maken. Ik ben de boottocht naar het eiland in Brazilië namelijk nog lang niet vergeten. Drie uur lang deinsden we toen over de wilde, open zee. Ik was doodsbang!
Maar dit keer zal het anders zijn. Ten eerste gaan we niet de open zee op en ten tweede is het maar een klein half uurtje varen.
Wat blijkt, het valt inderdaad alles mee. De speedboot geeft flink gas, de wind zorgt voor een tikkeltje verkoeling en binnen een half uur komen we aan op Koh Yao Noi.
En wat doe je op een eiland? Juist, een scooter huren en lekker rondtoeren.
Wat ons gelijk opvalt is dat er geen tempels te vinden zijn maar moskeeën. Het merendeel van de bevolking in het zuiden van Thailand is moslim. En dus geen kleurrijke tempels, maar moskeeën die op bepaalde momenten van de dag het gebed ter gehore brengen.
We crossen heel Noi over. Van links naar rechts, van boven naar onder. Elke uithoek biedt wat anders. Zo bestaat het westen en het binnenland voornamelijk uit akkerbouw en plantages. We rijden door droge rijstvelden waar buffels afkoelen in kleine waterpoeltjes en drinken een kokosnoot bij een van de kokosnootplantages, waar Koen tot zijn grote schrik ineens oog in oog staat met een slang!
In het oosten van het eiland rijden we langs de prachtige kustlijn waar we continu uitzicht hebben op enorme rotspartijen die boven de zee uitsteken. Onverharde zijwegen leiden ons naar stranden waar meestal maar een handjevol toeristen liggen te luieren. We wandelen een stukje, maar potjandorie wat is het heet! Koen gaat met de drone aan de slag terwijl ik de schaduw opzoek. Het zweet druppelt van Koen’s voorhoofd en dus besluiten we snel weer op de scooter te springen. Dat is de enige manier om een beetje wind te voelen die ons ietsje afkoelt.
Hoewel het eiland bekend staat als ‘nog niet ontdekt door het massatoerisme’ vinden wij dat eigenlijk wel tegenvallen. De stranden liggen zeker niet bomvol, maar om nou te zeggen dat er weinig toeristen zijn.. Ook het centrum van het eiland richt zich duidelijk op toerisme. Er zijn veel winkeltjes en allerlei restaurantjes waar voornamelijk vakantiegangers zitten te eten. Ondanks dat vinden we de sfeer er erg fijn en genieten we van het eilandleven: toeren op de scooter, wandelen langs het strand, hornbills spotten en smullen van al het verse eten. Maar we doen vooral heel rustig aan want in deze hitte kunnen we haast niet anders.
Na een week op Koh Yao Noi (klein lang eiland) vertrekken we voor een paar dagen naar het naastgelegen eiland Koh Yao Yai (groot lang eiland). De oversteek duurt maar liefst 5 minuten en voordat we het weten zitten we alweer op een scooter om het eiland te verkennen.
Hoewel de eilanden dicht bij elkaar liggen en worden gezien als grote broer en kleine zus zien we al snel veel verschillen. Het eiland is inderdaad een stuk groter, maar ook een stuk groener. Er zijn veel minder winkeltjes en restaurantjes waardoor er meer ruimte lijkt te zijn voor de natuur, het lokale leven en dieren. Het stikt er van de palmbomen en de stranden zijn witter dan op Noi. Wat een prachtig eiland!
Na bijna anderhalve week aan zee wordt het wel eens tijd om de zee in te gaan. Hoewel we het eilandleven heerlijk vinden, is het strandleven niet echt aan ons besteed. En al helemaal niet wanneer we met ons plakkerige zonnebrand en zweet – lijf op een handdoekje in het zand moeten liggen. En dat is wel het geval op Koh Yao Yai. We zoeken een plekje op in de schaduw, duiken de zee in, wandelen een beetje op en neer en proberen te lezen. We hebben het geprobeerd, maar zijn weer tot de conclusie gekomen dat het niks voor ons is. En dus zitten we na een paar uurtjes weer op de scooter met een krokante, zoute zand laag op ons lichaam.
Na een aantal dagen op Yai keren we weer terug naar Noi. We hadden nog wat dagen in te vullen en besluiten uiteindelijk deze op Noi door te brengen. Yai is mooier, maar Noi vinden we gezelliger en biedt wat meer mogelijkheden qua restaurantjes. Dus na nog wat lekkere bordjes eten varen we terug naar Phuket want onze tijd in Thailand zit er alweer op.
Tijd voor het volgende hoofdstuk. Tijd om verder weg dan ooit te gaan (maar liefst 15.000 kilometer!). Het is tijd om echt naar de andere kant van de wereld te gaan. Op naar Australië!
10 reacties
Ohh het ziet daar echt prachtig uit! 😍
Gelukkig dat jullie je daar weer vol hebben mogen vreten 🙂
Heeeerlijk dat eilandleven!!😍🌴
Prachtige foto’s.
Met de grauwe dagen in Nederland in dit jaargetijde, zijn dit jaloers makende beelden.
Wat een prachtige plaatjes alweer!🏝️
Misschien toch ooit nog eens naar Thailand met jullie als gidsen😜.
Op naar Australië en hopelijk snel een campervan vinden om verder te rakken!
Spannend een andere werelddeel ontdekken! (heeeeeeel ver weg😉)
Liefs mama xx
Wat een prachtige foto’s weer! Mocht jullie het reizen ooit tegen gaan staan, hetgeen ik voorlopig niet zie gebeuren, dan vind Koen vast een leuke baan als fotograaf.
Met het lezen van je verhaal echt de zomer even binnen gehaald in ons grauwe kikkerlandje!
Heb vooral een goede reis naar Down under!!!
Groet Corina
Weer leuk om te lezen…🪱🌴
Mooi om te lezen en te zien dat jullie weer volop genieten. Goeie reis naar weer verder van huis. Veel plezier in Australie.
He Koen en Wilke, prachtige foto’s weer! Op naar Down Under Ook daar zullen jullie genieten ,,…… er is zoveel moois! Goede reis! Gr Monique
Heel benieuwd jullie eerste blog Australië te lezen.
All the best van JB
Mooi verhaal, mooie foto’s!