Er staat een bestemming op het programma waar we enorm naar uitkijken: het regenwoud van Australië, Daintree Rainforest!
Het is niet zomaar een regenwoud en staat niet voor niets op de UNESCO Werelderfgoedlijst. De bekende natuurdocumentairemaker David Attenborough noemt het zelfs “the most extraordinary place on earth”, oftewel “de meest bijzondere plek op aarde”.
Daintree is namelijk, met naar schatting 180 miljoen jaar, een van de oudste regenwouden van de wereld. De diversiteit aan plantsoorten, diersoorten, paddenstoelsoorten en insectensoorten is enorm. En wat deze plek helemaal uniek maakt is dat het regenwoud grenst aan het Great Barrier Reef, het grootste koraalrif ter wereld. Een bekende slogan in Australië is dan ook: ‘Daintree, where the forest meets the reef.’
Via een mooie slingerweg rijden we vanaf Cairns langs de kust in noordelijke richting. Aan de ene kant bergen bedekt met regenwoud, aan de andere kant de zee. Terwijl het zonnetje heerlijk schijnt lijkt er in de verte mist te hangen. Wanneer we dichterbij komen zien we dat het geen mist is, maar rook.
Grote rookpluimen stijgen op uit het regenwoud. Het ziet er vreselijk en angstaanjagend uit, alsof de bergen branden. We worden er stil van en vrezen voor een flinke bosbrand.
Bij het eerste viewpoint stappen we uit. Ik sla m’n handen voor mijn mond. Op dat moment zien we pas hoe groot het gebied is waar rook opstijgt.
Dan zie ik twee rangers staan die duidelijk de brand in de gaten houden. Ik ga verhaal halen. Wat blijkt, het gaat om preventieve en gecontroleerde branden. Dit gebeurt om de snelle verspreiding van bosbranden te voorkomen en om te zorgen voor een gezond en vruchtbaar regenwoud. Klinkt logisch, maar het ziet er tegenstrijdig uit.
Ze geven een uitgebreide uitleg van hoe zoiets werkt, dat de brand uiteindelijk vanzelf dooft en dat het helemaal verantwoord is. Mooi, zijn wij weer gerustgesteld!
Om in Daintree te komen moeten we met de bus de Daintree River over met een ferry, maar voordat we de oversteek maken gaan we eerst nog met een boot de rivier op. Er valt namelijk heel wat te spotten in deze rivier, namelijk de levensgevaarlijke ‘salties’, oftewel zoutwaterkrokodillen.
Salties, zoals de Australiërs ze dus noemen, kunnen wel zeven meter lang worden. Hiermee is het de grootste krokodillensoort die bestaat. Daarnaast zijn ze zeer territoriaal. Wie of wat er ook in hun territorium beland, ze vallen gelijk aan! Dat is precies wat deze krokodil levensgevaarlijk maakt. Hoewel er overal gewaarschuwd wordt voor deze enorme reptielen gebeuren er nog steeds dodelijke ongelukken. Onlangs is er nog een visser te grazen genomen. Brr..
Verschillende vogels en een felgroene kikker komen voorbij, maar de krokodillen laten op zich wachten. En net wanneer je beseft dat je de krokodillen überhaupt niet ziet zwemmen in het bruine, troebele water zegt de gids: ‘je ziet ze niet, maar ze zitten overal! Als er nu iets of iemand in het water valt, gaat er zonder twijfel een krokodil in de aanval.’ Scary!
Gelukkig blijven de krokodillen die we spotten allemaal rustig liggen want over het algemeen jagen ze ‘s nachts en laten ze de boten met rust. Maar wat een beesten en wat een tanden, om bang van te worden!
Het bewijs is er in ieder geval, ze zitten er echt! En niet alleen in de rivieren, de kans bestaat namelijk ook dat ze via riviermonden de zee in zwemmen. Het is niet dat er dagelijks krokodillen in zee worden gespot, maar de kans bestaat! En voor alle kansen die bestaan, klein en groot, Australië waarschuwt je ervoor! Met andere woorden: gewoon niet zwemmen, niet in de riviertjes en niet in de zee!
Met weer een nieuwe ervaring in onze rugzak brengt de ferry ons naar de overkant van de rivier waar we volledig omringt worden door regenwoud en ongerepte stranden. Ondanks de dreigende lucht is het er prachtig! Mooi. Indrukwekkend groots en ongerept. Nee, hier vind je geen strandbedjes!
Waar je niet aan ontkomt in het regenwoud? Juist, insecten! Wanneer we op de camping aankomen hangen ze al op ons te wachten in hun web, serieus grote spinnen! Ik merk dat ik m’n adem net even te lang inhoud en Koen ziet aan mij dat ik ervan geschrokken ben. Het scheelt dat ze overal hangen, dan wen je er gek genoeg ook snel aan.
En waar ontkom je nog meer niet aan in het regenwoud? Juist, regen! Net nadat we ons busje geparkeerd hebben komt het met bakken uit de hemel. Maar dat is niet zo erg. Door de klamme warmte in combinatie met de regen wordt het benauwd. We voelen aan ons lichaam dat we eraan moeten wennen. Lusteloos, lam, lichtelijk oververhit, opkomende hoofdpijn en dus de regen maken dat we de rest van de dag doorbrengen in de overdekte camp kitchen. Misschien is een momentje van rust sowieso geen slecht idee.
Tot onze verbazing koelt het in de avond best wel af waardoor we heerlijk slapen. Uitgerust en wel beginnen we aan een nieuwe dag. En gelukkig lijkt de zon er ook klaar voor te zijn!
Er staan heel wat wandelingen op de planning. Alle wandelingen zijn gemarkeerd en goed te volgen, want hier wil je echt niet verdwalen! In Daintree zijn zogenoemde ‘boardwalks’ aangelegd. Vlonderpaden die je door de dichte begroeiing leiden.
Op ons gemakje, kijkend om ons heen, wandelen we over de paden. De natuur doet ons opnieuw verwonderen! Eeuwenoude en metershoge bomen waarvan de stam door andere planten wordt gebruikt om omhoog te klimmen. Verschillende soorten planten, bloemen en vruchten in allerlei geuren en kleuren. Vogelgeluiden die we nog niet eerder hebben gehoord. We zijn helemaal in ons element!
Maar waar iedereen toch een beetje op hoopt wanneer ze Daintree bezoeken is het spotten van de cassowary, ook wel bekend als de kasuaris vogel. Het is een van de grootste en meest agressieve loopvogels ter wereld.
Qua vorm lijken ze op een struisvogel, maar hun poten, veren en kop zijn heel anders. Daarnaast laten ze zichzelf niet zo snel zien en in de dichte jungle zijn ze al snel verdwenen.
Dus net zoals ieder ander hopen ook wij deze bijzondere vogel te zien. Maar we weten inmiddels hoe het gaat bij wilde dieren, je moet geluk hebben!
En geluk hebben we! Wanneer we door het regenwoud rijden stuiten we langs de weg op een cassowary en zijn baby (bij deze dieren doet de vader de opvoeding!). Het is een korte glimp want al snel wandelen ze de donkere jungle in. Maar een korte glimp is ook een glimp!
6 reacties
Prachtige foto’s weer en wat leren jullie veel! Wist je dat vroeger bij ons in de duinen ook preventief heide-en bosgrond werd aangestoken om de bodem zo meer vruchtbaar te maken?! Ook in zuid Amerika wordt deze methode nog vaak toegepast en idd je schrikt wel bij het zien van zulke rookwolken!
Bofkonten dat jullie die bijzondere vogel mochten spotten!
Tot de volgende haha
Pwôh wat mooi zeg!
Die jungle lijkt me echt heel gaaf maar ik zou ook echt 24793 kleuren poepen in mijn broek en vooral in dat bootje tussen de krokodillen…
Heel gaaf ook andere kant 😉 en heerlijk om te lezen dat jullie weer in je nopjes zijn tussen het groen en de onbekende dierengeluiden. Lekker spotten dus!!
Krokodillen, spinnen, agressieve loopvogel 😱 maar wat een vette ervaringen allemaal! Kijk wel uit hoor! 🥰
Wat een prachtige natuur daar !
Smullen voor jullie en voor ons ,het zijn alweer prachtige foto’s!
Ik hoor dat je van je spinnen angst af bent Wilke😉
Groetjes 😘😘
Die krokodillen tour 🤔 ik heb ooit een filmpje gezien dat zon beest iemand te pakken had.
Wat zou ik het toch benauwd hebben in dat bootje…
Maar het wel willen mee maken 😅.
En dan de jungle, en het reef….
Allemachtig prachtig, wat een ruimte.
Je ziet echt een heel klein mensje op een foto wandelen op het strand.
Ik kan me zo voor stellen dat jullie elkaar soms even moeten knijpen om te beseffen of het allemaal echt is 🤓.
X en tot de volgende.
Ik heb weer genoten Wilke en Koen van jullie blog met de prachtige foto,s! Wat zijn jullie toch geluksvogels dat je zoveel schitterende natuur mag zien !