Na de flinke oversteek naar Queensland nemen we in Townsville de tijd om bij te komen. De afgelopen weken stonden in het teken van onze Australië-oversteek, en nu zijn we ‘ineens’ op de eindbestemming van die trip. Dus what’s next?
We staan op een camping waar we omringd zijn door jonge backpackers, waartussen we ons niet helemaal prettig voelen. De afgelopen maanden waren we vooral omringd door Australiërs. Het is een typisch volkje, maar ze zijn altijd vriendelijk en in voor een praatje. Nou ja, een praatje kun je het eigenlijk niet noemen. Beginnen ze te kletsen, dan zit je er voorlopig aan vast!
Even schakelen dus dat deze club backpackers volledig in hun eigen wereldje zitten waar zelfs een begroeting al teveel moeite lijkt te zijn.
Maar dan krijgen we een nieuwe buurman. Duidelijk geen backpacker! Uit de grote 4×4 jeep stapt een goedlachse Australische zestiger. We raken aan de praat en aangezien we toch niks zitten te doen pakt John er een stoel bij. Samen met zijn vrouw reist hij 6 maanden per jaar rond in hun enorme campertruck die ze de hele wereld over laten verschepen. Het andere half jaar wonen ze in Australië. Ze reizen graag door Afrika, dus we komen geen praat tekort!
Dan vraagt Koen ineens welke kleur hun truck heeft. Ik snap totaal niet waar die vraag ineens vandaan komt, maar zie aan Koen dat ie in gedachten is.
Toen wij in september in Kaapstad waren hebben we naast zo’n grote truck gestaan. Op die truck zat een wereldkaart geplakt waarop de eigenaren hun routes hadden gearceerd. Met grote bewondering hebben we toen naar die kaart staan kijken, want deze mensen hadden bijna driekwart van de wereld al bereisd met deze truck. De eigenaren waren toen nergens te bekennen, maar hebben toen wel hun website bezocht aangezien die op de sticker stond.
Wat blijkt.. Deze John, die nu op een campingstoeltje naast ons busje zit met een biertje in zijn hand, is DE eigenaar van DIE campertruck!
Op Google Maps laten we de parkeerplek zien waar we zijn truck toen hebben zien staan waarna hij zegt dat ze op dat moment waren lunchen. We kijken elkaar lichtelijk verward en verbaasd aan. Bizar, wat een toeval!
En ik denk alleen maar: hoe toevallig zou het zijn geweest als we elkaar toen ontmoet hadden en nu weer, maar dan hier onverwachts op de camping in Australië?!
Foto's afkomstig van www.globalroamer2.com
Naast wandelen, lezen en plannen maken voor de komende tijd duiken we ook in wat vacatures. Met ons visum mogen we werken in Australië en dat is uiteindelijk ook de bedoeling, maar het vinden van een baan is lastig. Eerlijk gezegd dachten we dat het een stukje makkelijker zou zijn, ook omdat veel mensen ons vertelde dat ze overal op zoek zijn naar personeel.
Maar het valt tegen. Een groot deel van de reizigers met een werkvisum, die door COVID niet hebben kunnen reizen, zijn nu hier en zoeken allemaal een baan. Daarnaast zijn er de afgelopen jaren blijkbaar veel Aziaten hier komen werken die alle plekjes voor langere termijn bezet houden.
Gelukkig hebben we nog een mooi spaarpotje, maar toch, het zou fijn zijn om dat potje weer een beetje aan te vullen.
Vacatures zoeken, onze cv’s versturen, geen reactie krijgen. Het wordt er niet gezelliger op. We worden er moedeloos van en dus besluiten we het voor even los te laten. Een waterval midden in de natuur, dat is voor nu een beter idee! We verlaten Townsville en gaan op weg naar de Wallaman Falls. Deze single-drop waterval is met 269 meter de hoogste van het land.
Slapen doen we op een basic camping in het nabijgelegen nationaal park. Wanneer we de volgende ochtend wakker worden beloven de wolken niet veel goeds, en dat terwijl we een strandbestemming op de planning hebben staan. Eenmaal onderweg regent het tropische pijpenstelen en volgens de buienradar is het voorlopig niet droog. Gelukkig zijn we flexibel en dus passen we onze plannen aan, we maken er een rij-dag van en knallen 300 kilometer door tot aan Cairns.
Maar zelfs daar is het de zon niet gelukt om door te wolken heen te breken en dus zijn we voor de rest van de dag gekluisterd aan onze bus en de overdekte camp kitchen. Hetzelfde geldt voor de dag erna, al klaart het aan het einde van de middag wat op en zien we eindelijk hoe mooi ons campingplekje is! We kijken uit op een riviertje waar schildpadden zwemmen en ‘onze tuin’ is prachtig! Bladeren zo groot, je zou ze als paraplu kunnen gebruiken. Handig met dit weer! Maar gelukkig kunnen de paraplu’s de kast in! En net wanneer we lekker van het zonnetje zitten te genieten schrikken we ons rot! Een enorme leguaan komt op zijn dooie gemak de bosjes uit om zijn nieuwe buren te inspecteren! Ook goeiedag..
Cairns, ook wel ‘de stad in de tuin’ genoemd. De ligging is werkelijk een plaatje. Aan zee, omringt door groene bergen bedekt met regenwoud, riviertjes, tropische planten en kleurrijke vogels. Wel even wat anders dan het ruige westen! Het is in ieder geval wel duidelijk dat we in de tropen zijn aangekomen. Maar ook hier is het opletten geblazen! Dit keer geen waarschuwing voor haaien maar voor zoutwaterkrokodillen en dodelijke kwallen! Zwemmen in de zee en riviertjes wordt dan ook afgeraden!
Maar gelukkig is er een plek in de stad waar je veilig kunt afkoelen: een zwembad dat uitkijkt op zee. Gratis en voor iedereen toegankelijk, dus ook wij nemen een duik!
Naast spannende dieren, horen bij de tropen ook tropische vruchten. We bezoeken een weekendmarkt die ons doet denken aan de markten in Azië. Veel van de verkopers zijn Aziaten waardoor dat heerlijke taaltje door de hele markthal galmt. Het enige verschil is dat deze markt wèl georganiseerd is en er geen vieze luchtjes hangen!
Maar we kwamen voor de tropische vruchten en dus nemen we het een en ander mee dat voor ons nog onbekend terrein is. Ooit gehoord van mangosteen, rambutan, yellow sapote en feijoa? Eenmaal op de camping is het tijd om te proeven! Niet alles smaakt even lekker kunnen we wel stellen..
Deze niet zo spannende blog zou ik nog kunnen vullen met wat saaie bezigheden die tussendoor allemaal moeten gebeuren. Zoals de was doen, de bus schoonmaken, afwassen, de vriezer ontdooien, was opvouwen, het financiële overzicht bijwerken en boodschappen doen. Maar dat is zo interessant niet, al hoort het er allemaal bij!
Gelukkig staat er wel iets spannends op de planning. Daarover in de volgende blog meer!
9 reacties
Weer een leuke blog. Benieuwd wat jullie ons kunnen gaan vertellen over Cairns. Dit staat ook op ons verlanglijstje in oktober. Leuk om naar uit te kijken. 😍. Veel liefs
Wat een toeval om deze mensen aan de andere kant van de wereld tegen te komen! En die hebben ook wel een heel gave truck !
En dan dat zwembad…even Iers anders dan onze Zidewinde haha
In elk geval ook veiliger. Je wil tenslotte geen lekker hapje voor een krokodil zijn.
Het fruit hebben we de laatste 2 weken ook gegeten. De rambutan is naast het mooie uiterlijk ook erg lekker en die jij als brilletje gebruikt noemen ze in Suriname volgens mij sterappel. Gister nog gegeten.
Wij zitten inmiddels op Dubai. Thailand was net als bij jullie de laatste dagen ook erg nat. Op naar het zonnetje in Holland. Iets wat voor jullie nog heel ver weg is. Succes met het zoeken naar een baan. Groetjes Corina
Waaah! Wat vet van John. Het leven kan je soms echt versteld laten staan en dat realiseer je dan pas op dat moment. Heel gaaf! Gaaf ook wat John en vrouw doen!
Vervelend dat jullie het potje nu nog niet kunnen aanvullen maar wel jullie buikies met al dat bijzondere fruit 😌 Het komt wel! Weet ik zeker! Ik ben benieuwd wat er komen gaat. Doeiii xx
Hahah wat grappig dat het gewoon diezelfde truck was! Leuk! Dikke knuffel!
🌟🌟❤️❤️
Looking forward to the next👏👏
With a lot of love!!!
Dat zijn weer prachtige en spectaculaire beelden na het saaie en trieste landschap van de vorige keer. Wat dat betreft zitten jullie daar niet verkeerd. En dat het met het vinden van een banen niet meteen lukt lijkt me niet zo vreemd. In elke arbeidsmarkt heb je te maken met ongeschreven regels en gebruiken, en moet je de weg leren kennen. Dus met de tijd zal dat wel goed komen.
Weer gezellig om te lezen, verveeld niet en is niet saai hoor Wilke.
Jullie hebben een mooi leventje zo…genieten van Australië…prachtig. dikke knuffel 🌞🌻
Beautyfull.
Ook de vorige verhalen over jullie oversteek.
Die ene foto van een verlaten werktuig lijkt wel op de Baron uit de Efteling 😜
Ongelooflijk dat jullie al zo vele km reizen, en nog steeds enthousiast, en reislustig zijn,
Waar haal je de moed, en doorzettingsvermogen vandaan?
En dat ontmoet je John, wat een prachtig verhaal is dat.
Zo is de wereld weer eventjes klein.
Liefs X
Leuke huis – tuindieren hebben jullie🙈.Alweer prachtige foto’s en wat een toeval dat je mensen ontmoet die ook op dezelfde stek waren als jullie. Succes met werk zoeken!!!!groetjes Monique