We zijn weer op rak! En ohhh, wat voelt dat heerlijk! Na een middagje bowlen halen we onze was van de waslijn, zeggen de eigenaresse van de camping gedag, maken ons klaar voor vertrek waarna we de volgende ochtend, na 10 weken, Townsville achter ons laten.
Wanneer we de camping afrijden voelt het best een beetje raar. Een beetje emotioneel zelfs. Het vinden van werk was zo’n uitdaging en nu, nu zitten de twee maanden werken er ineens op. Ik ben apetrots! Want we hebben het maar mooi geflikt met z’n tweetjes!
‘Dan gaan we naar Australië, daar kopen we een campervan en dan gaan we daar wat werken.’
Dromen, plannen maken en plannen uitvoeren!
Dus daar gaan we dan! Op naar onze eerste bestemming: Bowen. Veel reizigers die ‘haast’ hebben slaan deze plek over. Aangezien wij niet zo heel veel haast hebben gaan wij wel een kijkje nemen. Maar eenmaal op de camping kakken we helemaal in en voelen we hoe moe we eigenlijk zijn.
De volgende dag worden we met een opgeladen batterij wakker en kruipen na een ontbijtje weer achter het stuur. Wat blijkt, Bowen is prachtig! Knusse baaitjes, helder zeewater, leuke wandelingen en prachtige uitzichtpunten!
Terwijl we aan het wandelen zijn merk ik dat ik op een hele andere manier aan het genieten ben dan een tijd geleden. Was ik nog wel aan het genieten?
Het lijkt alsof ik letterlijk meer lucht krijg. Ik voel me meer ontspannen, ben meer in het nu en heb meer rust in mijn hoofd. Pas nu beseffen we hoeveel invloed die donkere ‘we moeten werk vinden wolk’ op ons had. Het hield ons teveel bezig en gaf ons teveel negatieve energie. Gelukkig is alles op zijn pootjes terecht gekomen en gaan we met opgeheven hoofd weer lekker verder met reizen!
Wat trouwens ook heel fijn is en bijdraagt aan ons blije gevoel: we gaan binnenkort en later dit jaar bekende gezichten zien! Maar hierover later meer!
Na Bowen zakken we weer een stukje in zuidelijke richting en brengen we een kort bezoek aan Airlie Beach. Airlie is een populaire bestemming onder jonge reizigers en Australische vakantiegangers. Voor ons een tikkeltje te toeristisch, dus na een wandeling en een picknick aan zee rijden we door naar onze volgende bestemming.
We rijden landinwaarts, passeren enorme suikerriet plantages en een aantal suikerfabrieken die lijken op wat je als kind vroeger een wolkenfabriek noemde. Nooit geweten dat Australië zo groot is in het verbouwen van suiker!
Eungella, dat is waar we zijn. Na een steile weg vol scherpe bochten komen we aan bij het eerste uitzichtpunt.
Maar eigenlijk zijn we hier niet gekomen voor uitzichtpunten. Het Eungella National Park staat namelijk bekend als een van de beste plekken in Australië om een heel bijzonder diertje te spotten: de platypus, oftewel het vogelbekdier.
Een interessant beestje en alleen te vinden in Australië. Het is geen vogel maar heeft wel een snavel. Het is een zoogdier maar legt eieren in plaats van dat de baby in de buik groeit. Het is geen vissoort, maar heeft wel zwemvliezen. En het heeft een zelfde soort staart als een bever.
De wandeling die we volgen brengt ons door mooie natuur, langs een vredig riviertje en langs poeltjes waar het vogelbekdier wel eens zou kunnen zitten. En ja hoor, na enkele minuten zien we een vogelbekdier boven komen. Maar je ziet ze niet voor lang en ze zijn eigenlijk best klein!
Wat een heerlijke plek om te zijn. Midden in de natuur, zittend op een steen, de zon op onze bol, kijkend naar allerlei wildlife.
En ook hier besef ik me weer hoe vrij ik me voel. Hoe vrij we zijn!
Na een aantal fijne dagen en koude nachtjes in Eungella zetten we onze reis voort en gaan we terug richting de kust. We slapen een nachtje op een kleine, basic camping. Dat houdt bij deze in, inclusief wc en koude douche! Al zijn we die koude douche snel vergeten, want het strand waaraan de camping gelegen is is ongerept en enorm uitgestrekt! Perfect voor een strandwandeling en genoeg ruimte voor het lezen van een boek in mijn favoriete stoel! Al moet ik sommige zinnen wel vijf keer opnieuw lezen. Tja, het is toch walvisseizoen!
En dan is daar eindelijk de dag waar we al een tijdje naar uitkijken! Een oud collega van Koen is met zijn gezin door Australië aan het reizen en zijn bij ons in de buurt! Het leuke is dat we elkaar eigenlijk al een beetje kennen. Zo’n zeven jaar geleden zijn we een keer bij ze gaan eten en nu gaan we ze ontmoeten aan de andere kant van de wereld!
Dus na maanden zien we eindelijk weer eens bekende gezichten, en dat bevalt goed! We maken met z’n alle een strandwandeling, er worden heel wat biertjes gedronken, er wordt volop gelachen en ‘s avonds gaat de barbecue aan. Brabantse gezelligheid, heerlijk!
De volgende ochtend ontbijten we nog met elkaar waarna familie Schellings weer vertrekt. Het samenzijn had wat ons betreft nog wat langer mogen duren, maar ze hebben een flinke reisdag voor de boeg.
Nadat we ze hebben uitgezwaaid rollen bij mij de tranen over mijn wangen. Zomaar, ineens. Koen, maar ook ikzelf, schrik ervan. Het was zo fijn om even ondergedompeld te worden in zoveel gezelligheid, om me weer even verbonden te voelen met anderen. Het hoort erbij, maar het is niet makkelijk: gemis!
Na een dikke knuffel en het droge van mijn tranen stappen we in en gaan ook wij weer wat kilometers maken. We besluiten een kleine omweg te nemen want ik heb gelezen over een uitzichtpunt waar vaak walvissen gespot worden. Dat kunnen we natuurlijk niet overslaan!
En ja hoor, in de verte zien we duidelijk walvissen zwemmen. Je herkent ze voornamelijk aan de spuiten in de lucht. Via het spuitgat op de rug van een walvis halen ze adem wat zich uit in een enorme witte wolk van waterspetters. Maar ook zien we zo nu en dan een staartvin en een zijvin boven komen.
Het weer is perfect en Koen twijfelt dus geen moment. Snel die drone de lucht in om wat gave plaatjes te schieten!
8 reacties
Jullie hebben weer flink wat plaatsen, en dieren, gespot! Prachtig maar dat je soms wel bekende gezichten mist, èn de Brabantse gezelligheid, kan eenieder zich wel voorstellen denk ik.
Mooie tijden in het verschiet…GENIET!!!
Nog twee weken aftellen en dan weer Brabantse gezelligheid. We kijken er naar uit.
X Yvonne
Het was jullie niet gelukt ,de platypus de fotograferen maar ik heb hem gegoocheld.Wat een raar beest.
Leuk om weer veel wildlife te spotten!
Jullie zijn alweer helemaal in jullie sas daar in de natuur.
Gezellige visite gehad en lekker even Nederlands gesproken.En dan dat afscheid nemen. (Oohh Wilke lastig hè)
Over een paar weekje alweer gezellige visite!
Op naar Sydney !
Xxx
Gezellig, oud collega ontmoeten, borrelen en kletsen. Even weer wat anders. Wat een mooie blauwe lucht trouwens en prachtige natuur.
Aftellen nu voor jullie bezoek van Yvonne en Leon…lijkt me zo fijn weer je familie om je heen… Lieve groetjes en knuffel 🐳👋🌻
Weer lekker op rak jeeeeh, Die gezellige ontmoetingen horen er ook bij. Wat leuk! Walvissen zo in het echt zien wat een beleving! Veel plezier met jullie “bezoek” wat nog gaat komen, geniet ervan! Veel Groetjes
Wel een lekkere bbq, helaas geen brabantse worstenbroodjes 😉, maar ja jullie hebben weer mogen proeven van de brabantse gezelligheid.🎉
Rakze!
Wat fijn om weer met een gerust hart te kunnen rakken!! Minder van het gemis maar jullie hebben het dus wel fijn gehad 😌
Gaaaaaf!! Al die walvissen! Ik had mijn boekie wel weggepleurd 😉 nog even en voor je weet zijn er weer bekende gezichten 🙂 doeeeg!
Wat fijn Wilke en Koen dat jullie weer genieten van het op rak zijn !Weer heerlijk genieten van jullie vrijheid en natuur om je heen ! Prachtige foto’s van de 🐋🐋!
En nu aftellen totdat de familie er is 👍🤗