Het vliegtuig staat klaar, op naar Taiwan! Wanneer het vliegtuig opstijgt zijn we allebei rustig. Eerlijk gezegd had ik een stortvloed aan tranen verwacht, maar het is oké. Na een lange vlucht komen we ‘s avonds aan in de Chinese stad Xiamen waar we een hele lange overstap hebben. Zo lang dat we zelfs een hotelletje vlakbij het vliegveld hebben geboekt. Het hotel kost bijna niks en vanwege de lange overstap hebben de vliegtickets een vriendelijk prijsje. Na een prima nacht staan we alweer vroeg op het vliegveld om door te vliegen naar Taipei!
Taipei, wat een toffe stad! Chaotisch maar niet té. Het oogt vrij schoon, het openbaar vervoer is goed geregeld en er is van alles te zien en te doen. Wat we vooral interssant vinden is de Chinese cultuur, want daar maken we voor de eerste keer kennis mee.
De eerste dag struinen we wat rond, proef ik Taiwanese koffie en kijken we onze ogen uit op de night market waar we wat hapjes proeven. Al snel wordt duidelijk dat de hapjes overheerlijk zijn, maar oh zo slecht. Weinig groenten, veel deeg en frituur, dat wordt nog wat.
De volgende dag beginnen we met een stevig ontbijt: dumplings met gehakt, roti met ei en knoflook dip, roti met ei en bosui. Heerlijk, maar het feit dat we na het ontbijt al voor de hele dag naar knoflook ruiken is wel even wennen. Ook onze buikjes stribbelen een beetje tegen. Ach, heeft even tijd nodig na al die lekkere boterhammen met Australische kaas!
Waar we die ochtend ook gelijk tegenaan lopen is de taal. Er valt echt niets te maken van de Chinese tekens en Engels wordt lang niet overal gesproken. Maar we hebben geluk, hier en daar zijn de menukaarten vertaald. Zo niet dan gebruiken we Google Translate en dat werkt dikke prima.
Tussen de slurpende en kakelende Taiwanezen sukkel ik wat aan met m’n stokjes. Meestal kun je overal wel een vork krijgen, maar hier niet. Wat blijkt, na even stuntelen heb ik het toch snel onder controle. Zo snel dat Koen verbaasd zit toe te kijken hoe ik kleine stukjes mais in rap tempo m’n mond in weet te krijgen!
Met een overvolle buik sluiten we aan bij een gratis wandeltour door de stad. Altijd leuk om te doen, we houden van wandelen en zo krijgen we ook nog eens meer uitleg over de cultuur en het land. Ook bespreken we de gevoelige snaar tussen China en Taiwan. Het is een lang en gecompliceerd verhaal. Kort maar krachtig: Taiwan vindt niet dat ze bij China horen en China vindt van wel. Dit zorgt voor veel wrijving, spanning en een gecompliceerde relatie. Of China ooit een inval gaat doen, dat is de grote vraag. De Taiwanezen zijn er in ieder geval niet bang voor, maar toch.
We pakken lekker door en doen ‘s avonds een foodtour met een local, Agnes. Ze is nogal enthousiast en kan niet wachten om met ons een stuk te fietsen. Fietsen? We gaan toch alleen maar eten? Nee hoor!
Lichtelijk in de haast werken we de eerste snacks naar binnen want ze wil voor zonsondergang boven op de berg staan. We worden een beetje overvallen door haar energie, maar oké, let’s go! En dus fietsen we puffend achter haar aan. Ze heeft energie voor 20! Eenmaal bij de berg knallen we in een kwartier tijd een lange steile trap op waarna we een prachtig uitzicht hebben en voordat we het weten zitten we aan het toetje. Klinkt chaotisch toch? Was het ook! Maar, het was erg leuk! Veel foto’s van het eten hebben we niet want daar was geen tijd voor (haha!).
De andere dagen in Taipei besluiten we zelf op pad te gaan en de stad te ontdekken. We wandelen heel wat kilometers, bezoeken tempels, eten lokaal en struinen zowel overdag als in de avond over versmarkten en night markets.
De sfeer in de stad is anders dan dat we gewend zijn van andere Aziatische steden. In de ochtend lijkt de stad lang te slapen. Het bruist niet. Winkels en koffiezaakjes gaan pas begin van de middag open en in de ochtend zie je bijna niemand op straat. Met het grijze weer en de sfeerloze bouwstijl van alle flats oogt het somber.
Ook lijkt het leven zich meer af te spelen achter gesloten deuren. Net zoals dat de locals het liefst alles achter gesloten deuren lijken te houden. Het maken van contact is geen makkie en iedereen lijkt in zijn eigen wereldje te zitten. Kijken mensen niet op hun telefoon, dan kijken ze wel recht vooruit. Oogcontact maken ze bijna niet, laat staan iemand begroeten.
Gelukkig komt de stad later op de dag wel tot leven! Grote reclameborden zorgen voor een hysterisch kleurenpalet in elke straat en de avondmarkten zorgen voor een gezellige drukte. Ook hier ontkom je niet aan de k-pop hype. Koreaanse popgroepen die er ‘perfect’ uitzien: zo mager als een lat en met waar nodig chirurgische ingrepen. Een deel van de Taiwanese jeugd lijkt hier zeker een voorbeeld aan te nemen.
Al met al een leuke eerste kennismaking met Taiwan! De dagen in Taipei waren vermoeiend maar leuk! Hoog tijd om weer even de natuur in te duiken. Dat doen we in het bergdorpje Jiufen. Na een korte rit met de trein en de bus droppen we onze bagage bij onze homestay en ontvluchten we het dorp. Overdag komen hier onwijs veel dagjesmensen. Zoveel dat je niet normaal door de smalle straatjes kunt lopen. Het is er een grote Aziatische polonaise! Dus zet ons maar even op een hoge berg met prachtige uitzichten!
Eenmaal terug in Jiufen is het nog steeds een gekkenhuis. Er zit niets anders op dan onszelf erin mengen! Het is zo druk, echt verschrikkelijk. Ook het restaurant waar we willen eten blijkt gesloten en dus eindigen we met een smaakloze soep met gekookte groenten erin. Dan lopen de straatjes langzaam leeg en vertrekken de laatste tourbussen terug richting Taipei. En dan, dan hebben we de straatjes ineens voor onszelf!
Mensen komen trouwens niet naar Jiufen om alleen maar door de sfeervolle straatjes te struinen, maar ook om thee te drinken. Jiufen is beroemd vanwege haar prachtige theehuizen. Taiwan is namelijk een enorm thee-land. Deels wisten we dat wel, maar dat ze zo dol zijn op thee wisten we niet. Voor mij echt een feestje want in de supermarkten zijn honderden verschillende ice-tea te vinden!
Overprikkeld door de hoeveelheid toeristen, energieloos door het saaie eten en met een buik vol groene thee verlaten we Jiufen. Goed om er geweest te zijn, maar één nacht is meer dan genoeg! We stappen weer in een prachtige trein en reizen door het indrukwekkende landschap van Taiwan richting onze volgende bestemming: Hualien, een stad gelegen aan de oostkust.
5 reacties
Poeeh!! Wat een drukte en een andere wereld hebben jullie meegemaakt hahaha dat is wel even anders he 😉 Maar al bij al hebben jullie weer wat meegemaakt en nieuwe delicatessen gegeten haha! Prachtige kiekjes gemaakt ook. Bizar! Tai Wan zit ook in de pocket!
Verrassend om te lezen dat Taiwan nog zo authentiek Chinees is met alle hindernissen voor de Westerse toerist zoals de taal, het eten met stokjes etc.
In de media krijg je meestal het beeld van een sterk internationaal georiënteerde metropool, mede vanwege de high-tech industrie. Blijkbaar is dat dus maar ten dele het geval. Maar ook wel leuk, zo beland je in een echt andere wereld.
Wat een ervaringen weer. De chinese invloeden doet me een beetje denken aan Maleisië waar ook een heel grote chinese invloed heerst.
Die mensenmassa was natuurlijk wel even wennen. Snel maar weer door naar het volgende….
Wow wat een grote verschillen. Drukte, chaos, natuur. Jullie hebben alles wel gehad en gezien daar… Wel weer helemaal nieuwe ervaringen opgedaan, kun je ook weer afvinken! Nu lekker weer even rust pakken en gezond eten 🤣😍
Prachtige fotos weer.
Mooie blog ook.
Jullie zijn alweer op weg naar Maleisië.
Ben weer erg benieuwd.