Reispauze in Nederland

We hebben Nederland weer achter ons gelaten, de reispauze zit erop. Ik moet de concentratie vinden om te beginnen aan onze eerste blog vanuit Thailand. Het is even geleden en de afgelopen twee maanden waren vrij intens. Intens, maar fijn!

Na een lange reis vanuit Zuid-Afrika sluiten we op Schiphol de ouders van Koen weer in onze armen. Gevolgd door mijn ouders en de weken daarna al onze lieve vrienden en familie. 
Goed om iedereen te zien en fijn om eindelijk weer te kunnen knuffelen, want daar waren we nog voorzichtig mee voordat we naar Costa Rica vertrokken.

Bij mijn ouders belanden we in een warm bad en in ons eigen bed. Dat was even schakelen! Zo reizen we 10 maanden in het rond en zo liggen we weer in ons eigen bed. Hoe dat voelde? Raar en onwerkelijk, met onze vrienden van Cheshire nog vers op ons netvlies.
De overgang van werken in een township naar slapen in ons eigen bed was groot, misschien wel te groot. De emoties zitten hoog en vooral ik ben de eerste week snel overprikkeld. Iets wat ik niet herken van mezelf. 
De combinatie van: onze tijd in Zuid-Afrika verwerken, ineens veel bekende mensen om ons heen en het druilerige Nederlandse weer, zal ermee te maken hebben.
Gelukkig stelt één gedachte ons gerust: ons avontuur zit er nog niet op! We hebben vaak tegen elkaar gezegd: stel dat dit het was? Dan weet ik niet hoe verdrietig we geweest zouden zijn.

Maar hee, het is ook leuk om even in Nederland te zijn! Heerlijk wandelen door de bossen, Tilburg opnieuw ontdekken, een weekje skiën met het gezin van Koen, veel bijkletsen en alles koken waar we zin in hebben (al zijn het de frietjes met mayo die het beste smaken)!
Wat de tijd in Nederland extra bijzonder maakte waren de feestdagen. Met de feestdagen omringd zijn door familie en vrienden is sowieso het fijnste wat er is, maar dit jaar hadden we bezoek! En wel van Peter en Daphne, onze vrienden uit Zuid-Afrika. Mede door alle donaties is hun laatste reis naar Nederland werkelijkheid geworden en vierden ze kerst met ons!

Wilke wandelt in bossen
Met Peter & Daphne in de bossen
Koen en Wilke op wintersport
Einde van de wintersport-dag

Naast alle gezelligheid was het voor mij helaas ook tijd om weer naar de dokter te gaan. Mijn darmen zijn nog steeds niet de oude, met dank aan de parasiet die ik opliep ergens in Zuid-Amerika. Al ligt het volgens de dokter ook deels aan (onbewuste) spanningen. Na wat onderzoeken zonder zorgwekkende uitslagen kwam de dokter met het advies om gewoon weer lekker op reis te gaan, rust vinden en terug naar ons eigen ritme! Goed idee, dan doen we dat!

Zo gezegd, zo gedaan. Maar niet heus! Een week voor vertrek neemt de onrust toe, vooral bij mij. Koen kan niet wachten om weer te gaan. Ik zie daarentegen enorm op tegen het afscheid. Dat is dan weer een nadeel van een reispauze in Nederland, opnieuw gedag zeggen. ‘Het hoort erbij’ zeggen we dan, maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Daarnaast besef ik me maar al te goed wat we weer gaan achterlaten. Meestal besef je pas wat je mist als je het niet meer hebt, maar bij vrienden en familie werkt dat voor ons anders. We beseffen pas hoeveel we ze missen wanneer we samen met ze zijn!
Dus, m’n prikkelbare darm maakt overuren en de eerste traantjes worden gelaten.

Terwijl Koen en de backpacks klaar zijn voor vertrek plof ik nog even neer op ons bed. Met tranen in mijn ogen kijk ik de slaapkamer rond en kan nauwelijks geloven dat we nu ècht niet weten wanneer we weer in Nederland zullen zijn. Koen voelt het feilloos aan en kijkt bezorgd wanneer hij de slaapkamerdeur open doet. Tijd voor vertrek!

Het zal inmiddels wel duidelijk zijn dat het afscheid zwaar is gevallen, maar hoe zwaar het ook was, zo snel valt het ook weer van me af wanneer we het vliegtuig instappen. Yes, ook ik ben er klaar voor en voel de reiskriebels weer!

Via Qatar vliegen we naar Bangkok, waar we voor de derde keer voet op Thaise grond zetten. We kunnen er niet omheen, we zijn weg van Thailand! En daarom hebben we besloten drie weekjes in dit fijne land te vertoeven voordat we echt down under gaan! 

Op het vliegveld is het gelijk al genieten. De geur van Thais eten komt ons tegemoet net zoals de warmte. Van de sneeuw naar de 30+ graden, niet slecht!
We pakken de bus en voordat we het weten staan we met heel ons hebben en houwen in het chaotische centrum van Bangkok. We zigzaggen tussen de eetkraampjes door terwijl tuktuk’s ons voorbij razen. Hoewel we er al twee keer eerder zijn geweest blijft het een lichte cultuurshock! 

Koen en Wilke op Schiphol
Met de bus naar Bangkok stad

9 reacties

  1. Dag lieve Wilke en Koen,
    Fijn om weer een bloggie van jullie te lezen. Net zoals vanouds. Het was zo fijn om jullie weer even te zien. We gaan er gewoon vanuit dat we elkaar gauw weer zien!! Want ik mis jullie, maar gelukkig weet ik dat jullie weer helemaal in jullie habitat zitten en dat geeft mij een gelukkig gevoel. Geniet ervan, poepies! Tot gauw xxx ( ik moet de bus halen dus ik moet nu gaan, doei!)

  2. hee halloo rakkers,
    Leuk om weer een blog van jullie te mogen lezen!
    Ik zei het toevallig gisteren nog tegen Nick: ‘wanneer zou er weer een blog van Wilke en Koen komen’.
    We hebben van de tijd in NL met jullie genoten en vind het super om weer te lezen dat jullie je weer goed vermaken in Thailand.
    Nu lekker chillen met die billen op een eiland!

    Liefs Kim

    mis jullie al wel hooor….

  3. Lieve Wilke en Koen,
    Inderdaad was het afscheid niet makkelijk.😢
    Wat was het een heerlijke tijd met jullie om ons heen!
    Ook de Kerstdagen met Peter en Daphne was een tijd om nooit meer te vergeten.
    Wat een lieve mensen zijn dat.😍
    Wij missen jullie enorm en moeten weer erg aan de stilte wennen in huis .
    Samen weer lekker door met de reis🌏 en wij gaan weer mee genieten in de Kets.

    Liefs xx

  4. Yess, weer leesvoer!….. Ooooh dat afscheid op Schiphol, ik krijg al de kriebels bij het horen van” mind your step” op Schiphol. Maar jullie zijn weer op rak…. leuk,gezellie, mooi. Zorg dat je veel ziet en geniet, dan genieten wij mee en Nederland blijft wel wachten hoor….. Doei doei….groetjes Monique

  5. Jaaaa daar zijn ze weer! Juist wanneer ik mama vraag waar blijft hun blog.
    Ook wij waren al eerder in Thailand en gaan in mei naar het zuiden. Heerlijk om hier alvast wat inspiratie op te doen.
    Geniet van jullie avonturen en laat ons meegenieten middels jullie prachtige foto’s en verhalen! Groet Corina

  6. Ja, afscheid nemen….pfff zijn we niet goed in hé Wilke…..moeilijk en ook begrijpelijk.😉
    Maar jullie “rakken” weer lekker verder en heerlijk om weer te volgen op afstand.
    Benieuwd naar de avonturen die jullie weer gaan beleven samen.

    Liefs

  7. Het was zo leuk en fijn om jullie de afgelopen maandag regelmatig te zien en te knuffelen! Maarrr nu zijn jullie weer heerlijk in Thailand! Als ik steeds de foto’s voorbij zie komen op instagram van o.a. het lekkere eten ben ik wel een beetje jaloers hoor 😉 Geniet ervan xxx

  8. Hoi Wilke en Koen
    Wat was het leuk om jullie even in de Kets te zien ! Jullie hebben er een fijne tijd gehad samen met de familie en vrienden ,maar nu is het weer tijd voor nieuwe avonturen !
    Ik ben heel benieuwd wat jullie allemaal weer gaan zien en meemaken . Geniet ervan samen ,het is heel bijzonder dat jullie dit samen beleven !!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Menu

Volg ons ook op Instagram:

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!

Ontvang een mailtje als we een nieuwe blog online zetten