Koala’s en stalen neuzen

Eindelijk hebben we werk gevonden en daardoor is er een last van onze schouders gevallen! Maar voordat we maandag paraat moeten staan gaan we er nog even tussenuit! We gaan naar Magnetic Island, een klein eiland gelegen voor de kust van Townsville. En, de enige plek in deze omgeving waar koala’s in het wild leven! 

Je kunt het eiland verkennen met je eigen vervoer, met een huurauto of met een pendelbus. We zetten alle kosten op een rijtje en besluiten om toch met onze eigen bus te gaan. De kosten van de ferry zijn dan misschien wat hoger, maar het geeft ons wel alle vrijheid. Plus, we hebben ons eigen bed en keuken bij (waar we inmiddels heel erg gehecht aan zijn!)

Neem je de aller eerste ferry, dan krijg je korting! Daar houden we van, en dus begint onze dag vroeg. Heel vroeg! Om 4.00u gaat de wekker en om 4.45u rijden we de ferry op. 

De oversteek duurt zo’n 40 minuutjes en dus komen we in het pikkedonker aan. Maar we hebben ons goed ingelezen en weten precies waar we voor een mooie zonsopgang moeten zijn. Na een stukje rijden parkeren we de bus bij aan baai, smeren een broodje en eten op het strand ons ontbijtje terwijl de lucht langzaam oranje kleurt. 

Een ander voordeel van zo vroeg aankomen is dat veel mensen nog slapen. Daarnaast nemen veel dagjesmensen de ferry pas pas na zonsopgang. Kortom, het eiland moet nog wakker worden terwijl wij al aan onze eerste wandeling beginnen. En niet zomaar eentje. De wandeling loopt namelijk door het leefgebied van de koala’s.

Met onze ogen gericht op de boomtoppen struinen en struikelen we over het pad. Maar het spotten van koala’s is geen makkie! Ten eerste slapen ze zo’n 20 uur per dag waardoor zijn ze nauwelijks in beweging zijn. Daarnaast heeft hun grijze vacht een perfecte schutkleur in de eucalyptusbossen waar ze graag vertoeven. 

Maar dan, wanneer ik een stukje van het hoofdpad af ga zie ik een donker bolletje boven in de boom. Van lichtelijke schrik en verbazing valt mijn mond open. Eerlijk, ik voel m’n ogen prikken. Het fluffy beestje is werkelijk te schattig! Onze aller eerste koala in het wild is gespot! Dit zijn van die bijzondere momenten die ons hart sneller doen kloppen!

Wat is dit genieten. Er zijn nauwelijks mensen, de natuur is prachtig en de eerste koala is gespot. Na een uurtje wandelen ploffen we neer op een bankje langs het pad. Terwijl ik mijn hoofd van links naar rechts draai met mijn ogen gericht op de boomtoppen zeg ik: ‘ik denk dat we er nog een gaan zien!’ En je gelooft het niet! Ik heb het woordje ‘zien’ nog maar net uitgesproken en ik kijk recht tegen twee pluizige oortjes aan! Dolenthousiast roep ik het uit! Koen kijkt me verbaasd aan en vraagt of ik een grapje maak. Tja, je zou het bijna denken, maar nee! 

We vliegen van het bankje af en duiken wat dieper het bos in om dichter bij de koala te komen. Maar van het pad afwijken betekent ook dat je moet opletten. Spinnen, slangen. We zijn ten slotte wel in Australië! Maar het gaat goed, al kijkt de koala minder blij. Door het ritselen van de blaadjes en het kraken van takken is meneertje of mevrouwtje wakker geworden. De koala houdt ons goed in de gaten en volgt elke beweging die we maken. En wij, wij staan alweer heel gelukkig te zijn met z’n tweetjes!

Wat we verder doen op Magnetic Island? Genieten! We zijn verbaasd over de heerlijke, relaxte eilandsfeer die er hangt. Het doet ons een beetje denken aan de sfeer op de Thaise eilanden. Waarschijnlijk voelen we ons deels daarom zo thuis hier!

We bezoeken verschillende baaitjes, spotten rock-wallabies, doen een middagdutje, maken een mooie wandeling, Koen duikt nog even de zee in met zijn duikbril op en we sluiten de dag af met een biertje op het strand. Proost!

Na twee heerlijke dagen pakken we de ferry terug naar het vasteland. We zijn allebei een beetje gespannen en onrustig. Het voelt best gek om na bijna anderhalf jaar weer aan het werk te gaan. Plus, we hebben eigenlijk geen idee wat we nou precies gaan doen en wat we ervan kunnen verwachten. Nee, daar kunnen we allebei toch niet zo goed tegen. En dat terwijl reizen vaak een grote verrassing is!

Wat we wel weten is dat we zo’n 40 uur in de week gaan werken. Van maandag t/m donderdag werken we van 6.30u tot 15.00u en op vrijdag van 6.30u tot 12.30. En de weekenden, die zijn we lekker vrij! Daarnaast weten we dat we schoenen met stalen neuzen moeten dragen, dus er moet geshopt worden!

Om 5.25u worden we wakker van de wekker, onze eerste werkdag is aangebroken! In het donker vertrekken we van de camping, waar we trouwens voorlopig zullen verblijven. Het is zo’n 10 minuutjes rijden naar de kwekerij, waarvan de laatste minuutjes onverhard. Aan het einde van het landweggetje gaan we een poort door waar de koeien van de baas al op ons wachten. 

Eenmaal aangekomen bij de loods, wat tegelijkertijd ook de kantine is, ontmoeten we Marty en Kelly. Twee rasechte Australiërs! Vooral Marty. Met een wat bozige uitstraling, opscheer en grijze paardenstaart kan het bijna niet Australischer! Hij is rond de 60, komt wat bot uit de hoek, zucht en puft zich een ongeluk en stelt zich duidelijk niet snel open voor nieuwe mensen. Gelukkig komen we er al snel achter dat het een gevalletje ‘stoere praat, piepklein hartje’ is. Na een paar dagen ontdooid hij en vooral met Koen kan hij het goed vinden!

Kelly is een rustige, hardwerkende vrouw. Niet lullen maar poetsen! 37 jaar en heel lief! De komende tijd zullen we vooral met haar samenwerken aangezien Marty de man achter de schermen is. Hij is vooral druk met telefoontjes aannemen, bestellingen verwerken en ons aan het werk zetten. Orders uitdelen, dat is wel zijn ding! 

Werkpak aan, werkschoenen aan en hup aan de slag! 
De eerste dag komt er veel op ons af. We sjouwen ons werkelijk waar een breuk! Tillen, bukken, trekken, duwen, knielen, hurken, lopen. Staan, de hele dag staan. Onze spieren hebben het er maar zwaar mee. De eerste week is de spierpijn dan ook verschrikkelijk! Maar wanneer we op vrijdag ons eerste salaris ontvangen zijn we de spierpijn al snel vergeten!

6 reacties

  1. Wat mooi om te lezen dat jullie overal op jullie plek zijn en zo ontzettend kunnen genieten van de kleine dingen. Heerlijk om hier thuis “veilig” op mijn bank (zonder slangen 🫣) te genieten van jullie belevenissen ❤️. Zorg goed voor elkaar en een dikke knuffel van ons. 😘😘

  2. Geweldig om die lieve koala’s in het wild te spotten hoor. Jaloers.
    Enne …….. heerlijk toch die centjes bij verdienen!
    Lekker weer eens een hapje buiten de deur eten of een terrasje pikken en een lekker ijsje eten voelt verdiend 🥴
    Veel liefs❤️❤️

  3. Wat een geluksmomentje om real life de koala’s te kunnen spotten!

    Week ze met zin tussen de plantjes. Jullie eerste loonzakje zal vast een feestje zij. Veel plezier❤️

  4. Jullie zijn wel een stelletje spotters! Zoveel dieren al gezien en het blijft maar komen 😍 Fijn dat jullie weer wat salaris binnenkrijgen en weer nieuwe werk ervaringen beleven haha
    Haal die stalen neuzen en wandelschoenen niet door elkaar he 😜

  5. Fijn dat jullie toch een plek gevonden hebben!! Nu ik dit lees zijn er nog maar 2 daagjes te gaan voor jullie en jullie mogen al weer op rak met de portemonnee weer bijgevuld.
    xxxx

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Menu

Volg ons ook op Instagram:

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!

Ontvang een mailtje als we een nieuwe blog online zetten