Na het verkennen van de stad, allerlei wijkjes en verschillende stranden is het tijd voor wat bekend staat als het hoogtepunt van Perth. Er zijn zelfs mensen die speciaal voor deze plek naar het westen van Australië reizen: Rottnest Island! Maar wat is er zo bijzonder aan het dit kleine eilandje gelegen op een uurtje varen van Perth?
We duiken een stukje de geschiedenis in. Kort maar krachtig, beloofd!
Zo’n 7.000 jaar geleden was het eiland nog verbonden met het vasteland en werd het bewoond door de oorspronkelijke bewoners van Australië, de Aboriginals. In West-Australië de ‘Noongar’ genoemd. Onder andere door de stijging van de zeespiegel werd het stuk land gescheiden van het vasteland en vormde er een eiland.
Gescheiden door de zee werd het onbereikbaar voor de bevolking waardoor het eiland lange tijd onbewoond is geweest. Maar dat er lang voor die tijd leven was hebben archeologen bewezen met 30.000 jaar oude vondsten die zij hebben gedaan.
In 1696 zet de Nederlandse ontdekkingsreiziger Willem de Vlamingh voet aan (ei)land, nadat andere Nederlandse zeelieden het eiland al eerder gezien en bezocht hebben. Maar Willem blijft wat langer, gaat op ontdekking en geeft het eiland de naam ‘Rattennest’. Waarom? Hij spot er diertjes die hij vindt lijken op grote ratten. Later blijken dit helemaal geen ratten te zijn maar quokka’s, een kleine kangoeroe-soort ter grootte van een kat. De naam Rattennest was dus niet helemaal op zijn plek waardoor het eiland later de naam Rottnest krijgt.
Hoewel de quokka’s er zo vredig uitzien verloopt de geschiedenis van het eiland minder vredig. Na de kolonisatie van West-Australië vestigen Europese kolonisten zich op het eiland en maken zichzelf er de baas. Ze bouwen er een gevangenis waar Aboriginals worden opgesloten met de bedoeling ‘nuttige’ vaardigheden te leren zoals werken op het land en in de bouw. De omstandigheden zijn verschrikkelijk en veel van hen komen door verhongering, marteling en ziekte om het leven. De Noongar noemen het eiland dan ook geen Rottnest Island maar ‘Wadjemup’, wat ‘plek over het water waar de geesten zijn’ betekent.
Naarmate de lange tijd verstrijkt en er tegelijkertijd veel zorgen zijn over de omstandigheden op het eiland keert, door nieuwe toezichthouders, de rust terug. In 1931 wordt de laatste Aboriginal-gevangene naar het vaste land overgebracht wat een einde maakt aan het gevangenistijdperk. Het eiland ondergaat een ‘renovatie’ en wordt uitgeroepen tot reservaat.
Tot zover de geschiedenis van Rottnest Island. Een geschiedenis waarvan lang niet elke toerist op de hoogte is. Het eiland staat tegenwoordig vooral bekend om de quokkas, de tientallen stranden en de felblauwe baaitjes. Je kunt er van alles doen: snorkelen, duiken, vissen, zwemmen, suppen, parachute springen, fietsen enz. Daarnaast is het eiland autovrij op wat toerbussen na. Klinkt idyllisch toch?
Onze wekker gaat vroeg, springen in de trein en arriveren bij de pier. We stappen op de catamaran, laten de haven achter ons en binnen het uur komen we aan op Rottnest Island, waar kraakheldere water ons verwelkomt.
Veel bezoekers huren een fiets en verkennen op die manier het eiland. Iets wat wij in eerste instantie ook van plan zijn. Maar de hitte, de felle zon en het heuvelachtig landschap in combinatie met onze niet-getrainde fietsbenen houdt ons tegen. Dus kiezen we voor een comfortabelere manier: de hop on hop off bus. Deze bussen rijden de hele dag over het eiland en hebben tientallen stops. Dus in- en uitstappen waar en wanneer we willen!
Na een koffie en een overheerlijk kaneelbroodje zijn we er klaar voor en stappen in de bus op weg naar onze eerste stop. Al snel zijn we blij met onze keuze voor de bus. We zien mensen ploeteren om de heuvels op te komen en veel geven het op en wandelen met de fiets aan hun hand verder. Een ander voordeel van de bus is dat je af en toe ook even in de schaduw en airco zit. Ja ja, we houden wel van een beetje gemak!
We stappen de bus uit, wandelen een stukje en voordat we het weten staan we voor ons gevoel in een anchichtkaart. Het witte zand, de felblauwe zee, de golven. Wauw!
Er staat een gids die ons doodleuk vertelt dat we goed op moeten letten want misschien spotten we wel de twee haaien die eerder die ochtend zijn gespot. Serieus? Begint dat nu al? De moed die ik bij elkaar had geraapt om misschien even te zwemmen vandaag zakt in mijn schoenen..
Gelukkig spotten we geen haaien, wel spotten we Perth in de verre verte.
Hoe de rest van de dag eruit ziet: wandelen, busje pakken, genieten van de prachtige uitzichten en van de verschillende strandjes.
En, we nemen toch een duik! Terwijl Koen zonder blikken of blozen het water in gaat moet ik echt even schakelen en het haaienverhaal uit mijn hoofd zien te krijgen.
Eenmaal in het water is het vrij snel diep en voel ik me niet helemaal op mijn gemak. Of het gaat? vraagt Koen. ‘Nou, niet echt!’ Terwijl ik mijn ogen voel prikken denkt Koen dat ik een grapje maak, maar wanneer ik mijn zonnebril afzet en hij mijn lichte traanoogjes ziet beseft hij dat ik geen grapje maak. Ik vraag me nog steeds af waarom ik zo bang ben voor de onderwaterwereld.. Gelukkig stelt Koen de krab (zie foto) me altijd gerust!
Zonder zwempakscheuren komen we het water uit en hijsen we onszelf na een verfrissende douche weer in onze kleren. Er staat ons nog iets te doen! Iets wat heel veel toeristen hier doen. Foto’s maken van en met quokka’s. De diertjes staan vooral bekend om hun schattige glimlach, zodra je er eentje spot ben je dus ook gelijk verkocht! Zuidwest Australië is de enige plek op de wereld waar quokka’s leven en de meeste ervan leven op Rottnest Island. Inmiddels zijn ze gewend aan mensen en dus komen ze graag nieuwsgierig een kijkje nemen. Helaas mag je ze niet aanraken, maar dat is logisch. Het blijven wilde, maar oh zo schattige, beestjes.
7 reacties
Zo dat is een geschiedenislesje. Leuk om te weten 😌 en doe maar ook zo’n Quokka erbij. Wat zijn ze schattig!!! 🥰 Het eilandje is wel echt prachtig 😱 Wilke! Bikkel dat je bent. Toch nog in het water bent geweest. Kiek maar uit met Koen de krab 🦀
Beautiful!
That 📖
💕💕
P & D
Wat een mooie plaatjes alweer🏝️
Jaloersmakend hoor met die prachtige blauwe luchten.
❤️
Weer een feestje om je blog te lezen!
Wat hebben die Hollanders hun sporen toch nagelaten wereldwijd en hoe bijzonder en wat een voorrecht dat jullie dat allemaal kunnen en mogen ontdekken.
Ow en die angst onderwater snap ik wel Wilke. Vooral in de branding als je niet ziet wat er langs je benen glijd haha
Tot de volgende! Groet Corina
Mooie plaatjes Koen met weer een leuk verhaal erbij Wilke 😃
Hoi Wilke en Koen,
Wat leuk om jullie bloggs te lezen met natuurlijk de mooie foto’s van Koen erbij.
Ook fijn om het op Instagram te volgen…
Nog véél plezier en succes daar in het verre Australië .
Groetjes Wim en Ans 👍🤗
Mooi verhaal weer,, wat een belevenis !
En we krijgen ook nog geschiedenisles.
Nog veel reisplezier!