Luieren op het strand, ‘afkoelen’ in een lauwe zee, boekje lezen, dutjes doen. Volop genieten hoor, maar op deze manier zien we niet veel van Koh Lanta!
Koen voelt zich gelukkig ook weer stukken beter en dat maakt dat we lekker op pad gaan, en wel op de scooter. Eigenlijk wordt het afgeraden om scooter te rijden wanneer je weinig tot geen ervaring hebt. Maar toch vinden Koen en ik dit de leukste manier om over Thaise eilanden te toeren en, papa en mama durven het aan! Terwijl ik het best spannend vind, zo met papa en mama erbij, gaan we het toch proberen!
We doen het rustig aan en na even wennen gaat het al snel hartstikke goed! Fijn! Flesje benzine erin en we kunnen gaan toeren!
We crossen het hele eiland over en maken allerlei stops. Het voelt altijd zo vrij om met een scooter een eiland te verkennen. We kunnen stoppen waar en wanneer we maar willen. En stoppen, dat doen we regelmatig! Dan bij een mooie baai, dan bij een groepje apen, dan bij een uitzichtpunt, dan bij een markt om wat lekkers te kopen. Er is overal wel wat te zien!
We steken het eiland over en toeren door het groene binnenland van Koh Lanta, daar ligt namelijk het knusse maar gezellige Koh Lanta Old Town. De huisjes en restaurants die grenzen aan het water zijn allemaal op palen gebouwd en hebben een prachtig uitzicht. We struinen wat rond en smikkelen weer van een heerlijk bordje Thais eten!
En dan zit er nog maar een ding op: super hard genieten van onze laatste dagen op Koh Lanta! We gaan weer terug in onze luier-modus, laten nog een massage doen, knuffelen met de resort-kat, drinken een koud biertje terwijl de zon prachtig ondergaat en genieten van een heerlijk diner met onze voetjes in het zand.
Dan moeten we er toch echt aan geloven, onze tijd op Koh Lanta zit er helaas op. We vliegen terug naar Bangkok waar we nog twee dagen van alle chaos genieten! We bezoeken een bloemenmarkt, kijken onze ogen uit bij een prachtige tempel en genieten verder van het ‘gewone’ dagelijks leven in Bangkok.
Wat trouwens nog een hele leuke ervaring was, was het rondje dat we liepen over een niet-toeristische versmarkt. De geuren en kleuren, de verkopers die gewoon liggen te slapen, de gekkigheid die er te koop is. We keken onze ogen uit. Totdat mama en ik aan het einde van de markt een enorme hoestbui kregen. Er werd namelijk verse curry paste gemaakt. Er worden dan allerlei kruiden en specerijen met elkaar vermalen tot de basis voor een Thaise curry. Denk aan knoflook, limoenblad, koriander, uitjes, maar ook chili’s. En geloof me, de ‘damp’ van gemalen chili’s slaat regelrecht op je longen en ogen.
Zelfs de chef had de tranen in zijn ogen staan! Maar hij vond het prachtig dat we zo geïnteresseerd waren. Hoewel de communicatie lastig was vanwege zijn beperkte Engels hebben we enorm gelachen en kregen we tot slot een zakje curry paste mee!
Om honger van te krijgen! En eten, tja dat doen we natuurlijk gewoon weer op straat zittend op een plastic stoel. Gelukkig kwamen de kakkerlakken pas tevoorschijn toen we ons bordje leeg hadden!
Na een kleine drie weken is het tijd om weer richting het vliegveld te gaan. Wat hebben we genoten en wat was het geweldig om papa en mama een stukje van Thailand te laten zien! Dit is toch het land waar het voor Koen en mij zeven jaar geleden allemaal is begonnen. Om dat te kunnen delen is zo fijn.
Minder fijn is het moment van gedag zeggen. Dat blijft lastig! Het ‘leuke’ is wel dat we op hetzelfde tijdstip vliegen als papa en mama en dus gaan we met z’n allen door de douane en zwaaien we elkaar pas uit bij de gate.
Na twee lange vluchten en een overstap op Singapore komen we weer aan in Melbourne. Het voelt gek, alsof iemand ons opgetild heeft, in Thailand heeft gedropt, ons weer opgetild heeft en weer terug in Australië heeft gedropt. Een heel gek gevoel, misschien ook omdat ik stiekem heel erg had gehoopt dat dit tripje er ooit eens van zou komen samen met mijn ouders! En nu, hoewel we heel bewust genoten hebben, lijkt het toch in een vingerknip voorbij. Heel fijn is wel om ons bussie weer te zien!
Terwijl de zon niet kon stoppen met schijnen in Thailand, komt het in Melbourne met bakken uit de hemel. Omdat we doodmoe zijn door de reis en het rijden door het grijze Melbourne ons niet echt wakker schud besluiten we dat het beter is om zo snel mogelijk een dutje te doen.
Onze ogen vallen bijna dicht en rijden is echt niet verantwoord. Dus we scoren snel een ontbijtje en doen een powernap op de parkeerplaats bij een winkelcentrum. Voordeel van altijd je bed bij hebben!
Na een nacht met veel slaap worden we wakker in een zonnig Australië. Nog leuker, we gaan terug naar Bimbi! Nog leuker, we gaan er bekende gezichten zien! Nog leuker, ze komen uit Nederland! Ruth en Roel, vrienden van mijn broertje en schoonzusje, zijn op reis in Australië en verblijven momenteel bij Bimbi. We passen onze plannen aan om ze te ontmoeten, want hoe leuk is dat?!
Hoewel we elkaar niet heel goed kennen is het gelijk gezellig en hebben we veel om over te kletsen! Er worden hamburgers gebakken, er wordt hout gehakt en er worden marshmallows geroosterd. We gaan na zonsondergang zelfs nog even op ‘safari’! Helaas zwaaien we Ruth en Roel de dag later alweer uit, maar gezellig was het zeker!
We zijn dus weer bij Bimbi Park, maar dit keer niet om te werken! We mogen namelijk niet meer werken omdat we ons werkvisum ingewisseld hebben voor een toeristenvisum. Om een lang verhaal kort te maken: we mogen niet meer werken, maar mogen nu wel langer in Australië blijven! En dat is precies wat we willen, langer blijven!
Wie had dat ooit gedacht?
Want onze start in Australië was nou niet per se om over naar huis te schrijven. Het vinden van een campervan was geen makkie, het vinden van werk was al helemaal een uitdaging, toen kwam ook nog het gemis van thuis bij mij om de hoek kijken. Plus wat andere mitsen en maren zorgden voor een dubbel gevoel tijdens de eerste maanden hier. Terwijl Koen wel zijn weg kon vinden, vond ik het enorm lastig om hier te aarden.
En nu, nu is alles anders. We voelen ons, samen met het bussie, enorm op ons gemak in dit immense land. Plus, er is een plek waar we nog heel graag naartoe willen! Dus half februari het land verlaten omdat ons werkvisum verloopt? No way!
Maar voordat we naar die plek afreizen gaan we nog op rak in de omgeving van Bimbi Park. Daar hebben we tijdens de maanden dat we hier werkten geen tijd voor gehad. En dat is jammer, want de omgeving is geweldig. Bossen, stranden, wandelingen en wildlife! De foto’s zeggen vast genoeg.
4 reacties
Lieve Wilke en Koen wat was het GEWELDIG om samen met jullie een paar weken gereisd te hebben!
Wat hebben we genoten van het prachtige Thailand .
De Kerstdagen,mijn verjaardag en de de jaarwisseling op het strand waren zó bijzonder !
Bedankt voor de fijne tijd en de mooie herinneringen die wij samen hebben gemaakt!
Lekker samen weer op rak met jullie bussi………en door……..
Mooie herinneringen gemaakt samen…nu weer verder… nieuwe plannen maken….wat een vervelend leven hebben jullie toch haha. Fijn dat jullie kunnen genieten Wilke en Koen. Liefs…😀🤗🌞
In een vingerknip voorbij…. Maar volgens mij wel alles eruit gehaald wat er in zit. Daar mogen jullie trots en warm naar terugblikken.
Hou het allemaal lekker vast terwijl jullie weer aan het rakken zijn en alles komt uiteindelijk goed ❤️ Liefs
Wat een mooi verhaal alweer ! En wat hebben jullie genoten samen met jullie mam en pap, prachtige herinneringen om nooit te vergeten !
En nu weer op naar het volgende avontuur 🤗